Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Έλληνας ο αη- Βασίλης στις Βρυξέλλες -Brussels’ Greek Santa Claus


tromaktiko2570The only Santa Claus in Brussels’ main square Grand-Place is… Greek.
Hordes of immigrants pleading for jobs are the unfortunate result of the economic crisis Greece has been dealing with, mostly over the past two years.
Many Greeks, look for a way out by immigrating  especially within the Euro countries, in  hope of finding a job and better living conditions.
Diamantis, a physicist, left Greece in search of a better future in Brussels and over the last two years has been an itinerant worker. This Christmas he put on Santa Claus’ costume and went to work in Brussels’  most central square, under the innovative, electronic Christmas tree of Grand-Place, stealing the show and spreading joy to passers-by.
According to his statement in  cityVoice, things in Brussels are not so good either, and he will do everything necessary to survive. He laughed while referring to former Greek Prime Minister Papandreou’s immortal words: “The money is there,”  which is what, he said drove him to immigrate, and wishes all Greeks a Merry Christmas and a Happy … revolution!
Ο μοναδικός  Santa Claus (αη Βασίλης)  στην κεντρική πλατεία των Βρυξελλών Grand-Place είναι ... Έλληνας.
Ορδές μεταναστών υπόμνημα για τις θέσεις εργασίας είναι το ατυχές αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα ασχολείται με, ως επί το πλείστον κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο ετών.

Πολλοί Έλληνες, αναζητούν  μια διέξοδο να μεταναστεύσου κυρίως σε χώρες του Ευρώ, με την ελπίδα να βρουν μια θέση εργασίας και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.
Ο Διαμαντής, ένας φυσικός (?), έφυγε από την Ελλάδα σε αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος στις Βρυξέλλες και κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών ήταν ένας πλανόδιος εργαζόμενος. Αυτά τα Χριστούγεννα έβαλε το Santa Claus "κοστούμι και πήγε να εργαστεί στις Βρυξέλλες» πιο κεντρική πλατεία, κάτω από το καινοτόμο, ηλεκτρονικό χριστουγεννιάτικο δέντρο του Grand-Place, κλέβει την παράσταση και τη διάδοση χαράς στους περαστικούς.

Σύμφωνα με δήλωση του στο cityVoice, η κατάσταση στις Βρυξέλλες, δεν είναι τόσο καλή,  και θα κάνει τα πάντα για να επιβιώσει. Γέλασε αναφερόμενος στις αξέχαστες λέξεις  του πρώην Έλληνα Πρωθυπουργού  Παπανδρέου: "Λεφτά υπάρχουν», το οποίο είναι αυτό, είπε τον οδήγησε να μεταναστεύσει, και εύχεται σε όλους τους Έλληνες Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένη ... επανάσταση!
ΠΗΓΗ http://eu.greekreporter.com

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Κρυφή συχνότητα 83: όταν οι ανώτεροι διατάζουν επίθεση των ΜΑΤ αλλά δεν καταγράφεται τίποτα



Κρυφή συχνότητα 83: όταν οι ανώτεροι διατάζουν επίθεση των ΜΑΤ αλλά δεν καταγράφεται τίποτα


Ημερομηνία: 13/12/2012
Συγγραφέας: left.gr
Την ύπαρξη κρυφής συχνότητας της αστυνομίας, οι συνομιλίες στην οποία δεν μαγνητοφωνούνται, φέρνει στη Βουλή ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, Δ. Τσουκαλάς με ερώτησή τους προς τον υπ. Δημ. Τάξης. Σύμφωνα με καταγγελίες, από αυτή τη συχνότητα δίνονται οι εντολές για «σκλήρυνση της στάσης των ΥΜΕΤ», που όμως δεν μπορεί στη συνέχεια εάν κι όποτε χρειαστεί, ν' αποδειχτεί ότι υπήρξαν τέτοιες εντολές.

Αναλυτικά η ερώτηση και τα στοιχεία που αναφέρονται σε αυτήν:
«ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη
κ. Νικόλαο Δένδια

Θέμα:  Η ηγεσία της Αστυνομίας παγιδεύει όντως τους αστυνομικούς των ΜΑΤ μέσω του καναλιού 83;



Κύριε Υπουργέ,
Όπως γνωρίζετε, από το Κέντρο Επιχειρήσεων της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής συντονίζονται και εκτελούν τις διαταγές όλες οι Αστυνομικές δυνάμεις. Εκεί λειτουργούν τα κέντρα διαβιβάσεως των διαταγών οι οποίες καταγράφονται. Έτσι, αν χρειαστεί αποσαφηνίζονται άμεσα οι διαταγές που δόθηκαν και από ποιον, αλλά και υλοποίησή τους από τις δυνάμεις.
Με αφορμή, λοιπόν, καταγγελίες της Ένωσης Αττικής από τον Δεκέμβριο του 2011, σύμφωνα με τις οποίες λειτουργεί στο ΚΕΠΙΧ συχνότητα που ενεργοποιείται, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη επεισόδια, χωρίς όμως να καταγράφονται οι οδηγίες προς τους επικεφαλής των διμοιριών, και δεδομένης της μη καταγραφής των συνομιλιών και των κατ’ επανάληψη καταγγελιών  επί προσωπικού των υπηρετούντων στα ΜΑΤ, δημιουργούνται υποψίες. 

Υποψίες ότι υπάρχει σχέδιο-μεθόδευση στη ΓΑΔΑ για ικανοποίηση των προθέσεων-εντολών που διαβιβάζουν οι επικεφαλής αξιωματικοί. Ταυτόχρονα αυτές οι εντολές δεν "μαγνητοφωνούνται", ώστε να μένει νομικά ξεκρέμαστος κι έρμαιος ο αστυνομικός που τις υποδέχεται κι τις εκτελεί.

Η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής, η οποία σε επιστολή της προς τον αρχηγό του Σώματος, καταγγέλει ότι υπάρχει στο Κέντρο Επιχειρήσεων η συχνότητα 83, η οποία χρησιμοποιείται αποκλειστικά στη διάρκεια διαδηλώσεων και κυρίως όταν τα πράγματα στο δρόμο εκτραχύνονται και απαιτείται σκλήρυνση της στάσης της Αστυνομίας. Από αυτή, όπως υπονοείται, δίνονται εντολές για επιθετική στάση των αστυνομικών της ΥΜΕΤ, που όμως δεν μπορεί στη συνέχεια εάν κι όποτε χρειαστεί, ν' αποδειχτεί ότι υπήρξαν τέτοιες εντολές.

Δεν είχαμε καμία αμφιβολία για τον ευθυνοφοβικό χαρακτήρα των ηγεσιών. Η αποσιώπηση όμως δεν συνιστά αδίκημα ή παραβίαση εσωτερικού κανονισμού; Ποιος θα λογοδοτήσει για όσες φορές έχει ενδεχομένως στηθεί πλεκτάνη σε βάρος διμοιριτών στους οποίους αποδόθηκε η ανάληψη δράσης κατόπιν δικής τους πρωτοβουλίας; Τι φοβάται η Ηγεσία και δεν επιθυμεί να μην καταγράφονται όσα διαβιβάζει σε περιπτώσεις κρίσεων ή επεισοδίων; Πως μπορεί ο αστυνομικός να δείξει σεβασμό και εμπιστοσύνη σε τέτοιες ηγεσίες;

Επειδή κάτι τέτοιο δημιουργεί μείζον θέμα και τα παραπάνω ερωτήματα.


Ερωτάσθε κ. Υπουργέ:



1. Για ποιο λόγο λειτουργεί η εν λόγω συχνότητα, η οποία μάλιστα δεν καταγράφει, και δεν ισχύει για αυτή ό,τι και για τις άλλες συχνότητες;
2. Τι εξυπηρετεί η ύπαρξη και η λειτουργία αυτής;
3. Πώς θα διαπιστωθεί, αν παραστεί ανάγκη, τι ακριβώς και πότε διαβιβάζεται η κάθε διαταγή και από ποιον; Πώς μπορεί να ξέρει κανείς τί εντολές δίνονται σε κάθε περίπτωση, εντολές οι οποίες εκτελούνται, αλλά ουδέποτε καταγράφονται, ενώ διαβιβάζονταν μέσα από το κανάλι 83;


Ο ερωτών Βουλευτής

Δημήτριος Τσουκαλάς»

ΠΗΓΗ

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Δημοσιονομικός γκρεμός και άλλα παραμύθια



Δημοσιονομικός γκρεμός και άλλα παραμύθια
Σε απάτη ανάλογη των ευρωπαϊκών μνημονίων αναδυκνύεται η φήμη του "δημοσιονομικού γκρεμού" που παρουσιάζουν τα ΜΜΕ στις ΗΠΑ.
Ένα αιφνιδιαστικό δείπνο ανάμεσα στον πρόεδρο Ομπάμα και τον ηττημένο υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων Μιτ Ρόμενι, κέντρισε την περασμένη εβδομάδα το ενδιαφέρον των πολιτικών συντακτών στην Ουάσινγκτον. Αν και δεν δόθηκαν  λεπτομέρειες ήταν κοινή πεποίθηση όλων των αναλυτών ότι στο επίκεντρο βρέθηκε ο περίφημος «δημοσιονομικός γκρεμός». Πρόκειται για σειρά αυξήσεων στην φορολογία και δημοσιονομικών περικοπών οι οποίες θα τεθούν αυτομάτως σε ισχύ την πρώτη ημέρα του 2013. Για την αποφυγή της ενεργοποίησης αυτού του μηχανισμού η κυβέρνηση καλείται να λάβει άμεσα μέτρα που θα περιορίσουν το δημοσιονομικό έλλειμμα.
Αυτό που ελάχιστοι δημοσιογράφοι όμως θέλησαν να θυμίσουν στους αναγνώστες τους είναι ότι οι αποφάσεις που αφορούν το «δημοσιονομικό γκρεμό» είχαν ληφθεί μερικούς μήνες νωρίτερα σε ένα άλλο «μυστικό δείπνο». Οι διευθύνοντες σύμβουλοι από τα μεγαλύτερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα των ΗΠΑ συναντήθηκαν για να καθορίσουν την στάση τους απέναντι σε οποιονδήποτε υποψήφιο κέρδιζε τις αμερικανικές εκλογές. Από το δείπνο αυτό προέκυψε μια επιστολή με την οποία ζητούσαν από τους δυο υποψηφίους να προχωρήσουν σε βαθιές περικοπές δημοσίων δαπανών προκειμένου να μην υπάρξει δημοσιονομικός εκτροχιασμός.
Στο διάστημα που μεσολάβησε όλο και περισσότεροι οικονομολόγοι συμφωνούσαν ότι η περίφημη κρίση του δημοσιονομικού γκρεμού είναι «σκηνοθετημένη» από τα δυο κόμματα με στόχο μια νέα αναδιανομή πλούτου από τα κατώτερα προς τα ανώτερα στρώματα της αμερικανικής οικονομίας. Όπως εξηγούσε ο καθηγητής οικονομικών, Μάικλ Χάντσον, στόχος είναι να ληφθούν μέτρα που θα μεταφέρουν  το βάρος στα μεσαία στρώματα και να ψαλιδιστούν και τα τελευταία υπολείμματα κράτους πρόνοιας. Είναι αδιανόητο, εξηγούσε ο αμερικανός καθηγητής, «ότι οι άνθρωποι που βρήκαν 13 τρισεκατομμύρια δολάρια, από το 2008, για να στηρίξουν τις τράπεζες δεν μπορούν να βρουν ούτε ένα δολάριο για τη διάσωση του συστήματος υγείας και πρόνοιας». Πολύ πιο επιθετικός στις απόψεις του ο διάσημος οικονομολόγος Τζέιμς Γκάλμπρειθ υποστήριζε ότι ο «δημοσιονομικός γκρεμός» είναι μια τεράστια απάτη η οποία προωθείται από συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης όπως οι Νιου Γιορκ Τάιμς και η Γουόλ Στριτ Τζέρναλ. Σύμφωνα με τον Γκάλπμπρειθ οι επιπτώσεις από τη λειτουργία του αυτόματου μηχανισμού φορολογικών αλλαγών θα γίνουν αισθητές με καθυστέρηση στην αμερικανική οικονομία οπότε το υπουργείο οικονομικών θα είναι σε θέση να ελέγξει με ευκολία την κατάσταση.  Η αύξηση λόγου χάρη της φορολογίας σε ορισμένα στρώματα του πληθυσμού θα περιορίσει την αγοραστική τους δύναμη. Αυτό όμως θα συμβεί σε διάστημα ενός χρόνου και συνεπώς δεν υπάρχει καμία οικονομική λογική πίσω από τον πανικό που επικρατεί τις τελευταίες εβδομάδες.
Δολάριο: Ο ακλόνητος βασιλιάς
Στην καρδιά της θεωρίας του δημοσιονομικού γκρεμού βρίσκεται η θεωρία ότι το αμερικανικό χρέος οδηγεί τη χώρα με μαθηματική ακρίβεια στην απόλυτη καταστροφή.  Όπως εξηγούσε όμως πρόσφατα ο Τζον Γουίκς, καθηγητής οικονομικών στη σχολή ΣΟΑΣ, του πανεπιστημίου του Λονδίνου η θεωρία αυτή δεν λαμβάνει υπόψη μερικές σημαντικές παραμέτρους. Καταρχήν, εξηγούσε ο Γουίκς, το 40% του αμερικανικού χρέους βρίσκεται στα χέρια της ίδιας της αμερικανικής κυβέρνησης και ένα άλλο 20% σε αμερικανικά ιδιωτικά ασφαλιστικά ταμεία. Ακόμη λοιπόν και αν λόγω της κρίσης υπάρξει αύξηση των επιτοκίων δανεισμού ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων θα παραμείνει στις ΗΠΑ. Προφανώς η κατοχή αμερικανικού χρέους και από την Κίνα δημιουργεί εύλογη ανησυχία στην Ουάσινγκτον, η κατάσταση όμως δεν είναι τόσο τραγική όσο παρουσιάζεται. Το πρόβλημα σύμφωνα με τον Γουίκς θα εμφανιζόταν εάν το δολάριο έχανε την πρωτοκαθεδρία του στην παγκόσμια οικονομική αρχιτεκτονική, γεγονός που θα σήμαινε ότι οι ΗΠΑ δεν θα μπορούσαν πλέον να τυπώσουν χρήμα για να καλύψουν τα ελλείμματα τους. Με δεδομένη όμως την κατάσταση στην ευρωζώνη κανένας δεν φαίνεται ικανός να απειλήσει τον βασιλιά δολάριο.
Ξεπούλημα αλά Πινοσέτ
Παρά το γεγονός όμως ότι ο κίνδυνος δεν είναι άμεσος, όπως παρουσιάζεται από τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, τα δυο μεγάλα κόμματα φαίνεται ότι θα συμφωνήσουν σε περικοπές στο σύστημα υγείας και πρόνοιας. Αυτός, σύμφωνα με τον Γκάλμπρειθ, ήταν και ο βασικός στόχος αυτών που δημιούργησαν τη θεωρία του δημοσιονομικού γκρεμού. Ίσως το μοναδικό σημείο στο οποίο δεν επιτυγχάνεται συναίνεση μεταξύ ρεπουμπλικάνων και δημοκρατικών είναι τα σχέδια ιδιωτικοποίησης των συστημάτων υγείας και πρόνοιας.
Η απαξίωση που θα επέλθει στο σύστημα λόγω των τεράστιων περικοπών θα ωθήσει εκατομμύρια Αμερικανούς πολίτες (όσους δηλαδή έχουν την οικονομική δυνατότητα) σε ιδιωτικά πακέτα συνταξιοδότησης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Μια τέτοια κίνηση θα ακυρώσει στην πράξη τα σχέδια της πρώτης προεδρίας Ομπάμα για την παροχή περίθαλψης σε όλους τους πολίτες. Θα επιστεγάσει δηλαδή τη νίκη του λόμπι των εταιρειών οι οποίες δαπάνησαν εκατομμύρια δολάρια σε επιχειρήσεις επικοινωνιακής δυσφήμισης της δωρεάν υγείας.
Απώτερος στόχος των ρεπουμπλικάνων όμως είναι η υιοθέτηση του ιδιωτικού συστήματος πρόνοιας και συνταξιοδότησης που είχε δοκιμάσει πειραματικά η δικτατορία του στρατηγού Πινοσέτ στη Χιλή. Πρόκειται για το περίφημο σύστημα των τριών πυλώνων το οποίο σταδιακά μεταφέρει το μηχανισμό συνταξιοδότησης σε ιδιωτικές εταιρείες.
Ο οικονομολόγος Ετσεμπάν Πουέντες από τη Χιλή υποστηρίζει ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ των ιδιωτικών ταμείων είχε καταστροφικά αποτελέσματα για τους ασφαλισμένους.
Προκειμένου να προωθήσουν αυτή την αποτυχημένη συνταγή της Χιλής αρκετά μέσα ενημέρωσης στις ΗΠΑ επιδόθηκαν τους τελευταίους μήνες στη συνήθη επιχείρηση τρομοκράτησης με το επιχείρημα ότι τα δημόσια ταμεία θα καταρρεύσουν καθώς δεν μπορούν να συντηρούν ένα συνεχώς αυξανόμενο αριθμό συνταξιούχων. Ένα από κλασικά επιχειρήματα, τα οποία επαναλαμβάνονται με μικρές παραλλαγές και στην Ελλάδα, είναι ότι τη δεκαετία του ’60, υπήρχαν τέσσερις εργαζόμενοι για να συντηρούν ένα συνταξιούχο. Μέχρι το 2020 όμως κάθε συνταξιούχο θα τον συντηρούν 1,5 εργαζόμενος. Ακούγεται τρομακτικό αλλά το συγκεκριμένο επιχείρημα δεν λαμβάνει υπόψη ότι χάρη στην αύξηση της παραγωγικότητας ένας εργαζόμενος σήμερα παράγει σχεδόν όσο τέσσερις εργαζόμενοι της δεκαετίας του ‘60.
Η άμεση ή έμμεση ιδιωτικοποίηση των συστημάτων υγείας και πρόνοιας θα σπρώξει δισεκατομμύρια δολάρια των φορολογούμενων στην Γουόλ Στριτ προκαλώντας ένα ράλι φαινομενικής ανάπτυξης που θα καταλήξει σε μια ακόμη φούσκα.
Το συγκεκριμένο σχέδιο των ρεπουμπλικάνων μπορεί να μην έχει τη σύμφωνη γνώμη του προέδρου Ομπάμα σε όλα τα άλλα ζητήματα όμως οι μυστικοί δείπνοι φαίνεται ότι απέδωσαν καρπούς. Πάντα σε βάρος του λεγόμενου 99% του πληθυσμού και προς όφελος του 1%. Και ο περίφημος δημοσιονομικός γκρεμός όπως όλα δείχνουν μετατρέπεται σε μια από τις πιο καλοστημένες επιχειρήσεις εξαπάτησης της αμερικανικής αλλά και της παγκόσμιας κοινής γνώμης σχετικά με τους κινδύνους του δημοσίου χρέους.
Επίκαιρα 6/12/2012

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

το νου σας ....Μας παρακολουθούν .


H NSA στήνει το μεγαλύτερο κέντρο υποκλοπών

H NSA στήνει το μεγαλύτερο κέντρο υποκλοπών
Σύμφωνα με το Wire οι υπάλληλοι της NSA θα μπορούν θεωρητικά να υποκλέπτουν ακόμη και κρυπτογραφημένα δεδομένα που αφορούν κινήσεις τραπεζικών λογαριασμών.
Ο Κρις Ίνγκλις, αναπληρωτής διευθυντής της περιβόητης Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας περπατούσε αργά σε ένα τεράστιο οικόπεδο, λίγω έξω από την πόλη Μπλάφντέιλ στην Γιούτα των ΗΠΑ. Δίπλα του ο Χάρβει Ντέιβις, διευθυντής υποδομών της υπηρεσίας δεν έδειχνε καθόλου ευχαριστημένος από την παρουσία μερικών δημοσιογράφων από τοπικές εφημερίδες. Έκαναν μια τυπική δήλωση για την έναρξη εργασιών ενός νέου κτιρίου της NSA και ύστερα από μια σεμνή τελετή αποχώρησαν τόσο σιωπηλά όσο είχαν έρθει. Το ημερολόγιο έγραφε Ιανουάριος του 2011.
Λίγες ημέρες αργότερα τουλάχιστον 10.000 εργάτες είχαν πιάσει δουλειά στην ίδια τοποθεσία για να οικοδομήσουν το μεγαλύτερο κέντρο υποκλοπής και ανάλυσης πληροφοριών που έχει υπάρξει στην ανθρωπότητα. Όπως αποκάλυψε την περασμένη εβδομάδα το έγκυρο περιοδικό τεχνολογίας Wire από τις νέες εγκαταστάσεις οι υπάλληλοι της NSA θα μπορούν θεωρητικά να υποκλέπτουν κάθε ηλεκτρονική επικοινωνία, από e-mails μέχρι τις αναζητήσεις κάθε χρήστη στο Google, αλλά ακόμη και κρυπτογραφημένα δεδομένα που αφορούν κινήσεις τραπεζικών λογαριασμών κ.ά.
Και μόνο τα αριθμητικά δεδομένα της νέας καταστροφής αρκούν για να τοποθετήσουν το νέο κτίριο της NSA στα σύγχρονα «θαύματα του κόσμου». Οι εγκαταστάσεις καταλαμβάνουν μια έκταση πέντε φορές μεγαλύτερη από το Καπιτώλιο και θα προστατεύονται από φράκτη ο οποίος μπορεί να σταματήσει ένα όχημα επτά τόνων που κινείται με 100 χλμ/ώ.
Οι υπολογιστές της NSA θα τοποθετηθούν σε ένα χώρο περίπου 2,5 χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων ενώ οι υπόλοιπες υπηρεσίες συντήρησης και ελέγχου στεγάζονται σε δωμάτια συνολικού εμβαδού 89 χιλιάδων τ.μ.
Για την ηλεκτροδότηση των εγκαταστάσεων, το κόστος της οποίας υπολογίζεται στα 40 εκ. δολάρια το χρόνο, θα χρησιμοποιείται μια ολόκληρη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής των 65 MW. Ακόμη όμως και σε περίπτωση καταστροφής της μονάδας ή του δικτύου μεταφοράς ρεύματος, το κτίριο της NSA διαθέτει ενεργειακή αυτονομία τριών ημερών. Το μεγαλύτερο μέρος της ηλεκτρικής ενέργειας χρησιμοποιείται για τα συστήματα ψύξης των υπερυπολιστών, συνολικού βάρους 60.000 τόνων, τα οποία παραμένουν σε λειτουργία 24 ώρες το 24ωρο.
Ίσως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο όμως να αφορά την υπολογιστική ισχύ των υπερυπολογιστών που θα χρησιμοποιούνται για τη συλλογή, ανάλυση και αποθήκευση δεδομένων. Αν και τα ακριβή στοιχεία για τις υπολογιστικές ικανότητες της NSA παραμένουν επτασφράγιστο μυστικό, αρκετοί ερευνητές επιχείρησαν να υπολογίσουν την ισχύ και τον αποθηκευτικό χώρο που απαιτείται για ένα εγχείρημα τέτοιων διαστάσεων.  Σύμφωνα με τον Τζέιμς Μπάμφορντ, συγγραφέα του βιβλίου The Ultra-Secret NSA,  εάν η NSA θέλει πραγματικά να έχει υπό τον έλεγχό της το σύνολο των δεδομένων που διακινούνται στον παγκόσμιο ιστό η νέα μονάδα μέτρησης του όγκου των δεδομένων θα είναι το Yottabyte (δηλαδή 1.000.000.000.000.000.000.000.000 bytes ή ένα τετράκισεκατομμύριο Gigabyte). Να σημειωθεί ότι μέχρι στιγμής δεν έχει επινοηθεί όρος που θα μπορούσε να περιγράψει την επόμενη μονάδα μέτρησης. Προκειμένου να δώσει μια εικόνα του μεγέθους αυτών τον αριθμών ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της Google εξηγούσε ότι από τη δημιουργία του έως το 2003 το ανθρώπινο είδος είχε παράξει γνώση ισοδύναμη με 5 exabyte (ένα εκατομμύριο exabyte αποτελούν ένα yottabyte). Σύμφωνα όμως με την εταιρεία Cisco ο όγκος των δεδομένων που θα διακινείται μέσω του Ιντερνετ μέχρι το 2015 θα αγγίζει τα 966 exabyte το χρόνο.
Η προσπάθεια διαχείρισης έστω και ενός τμήματος αυτών των δεδομένων θέτει κολοσσιαία προβλήματα στους κατασκευαστές των υπερυπολογιστών, στους προγραμματιστές αλλά ακόμη και στους μηχανικούς που κατασκευάζουν το κτίριο της NSA. Σύμφωνα πάντα με το περιοδικό Wire μόνο για το πέρασμα των κεντρικών καλωδίων (κάθε ένα από τα οποία θα μπορεί να μεταφέρει 10 gigabyte το δευτερόλεπτο) χρειάστηκε να ανυψωθούν οι αίθουσες των υπολογιστών.
Σύμφωνα πάντως με τον Μπάμφορντ  η βασική λειτουργία του νέου κέντρου της NSA στο Μπλούφντειλ δεν θα είναι η συλλογή αλλά η αποκρυπτογράφηση πληροφοριών. Αυτό περιλαμβάνει από το «σπάσιμο» απλών κωδικών, που χρησιμοποιούνται για την κρυπτογράφηση ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, μέχρι σύνθετων αλγόριθμων που προστατεύουν πολύτιμα δεδομένα τραπεζικών συναλλαγών ή ακόμη και την απόρρητη επικοινωνία ξένων κυβερνήσεων. Ερευνητές εκτιμούν ότι συγκεντρώνοντας τεράστιο όγκο δεδομένων τα συστήματα της NSA θα μπορούν να εντοπίζουν επαναλαμβανόμενα μοτίβα κρυπτογράφησης (patterns) και έτσι να επιταχύνουν τη διαδικασία αποκρυπτογράφησης η οποία διαφορετικά θα απαιτούσε χρόνια.
Μερική διάψευση  
Οι αποκαλύψεις του περιοδικού Wire, για τις νέες δυνατότητες της NSA προκάλεσαν σάλο στις ΗΠΑ αλλά και στο χώρο των υπηρεσιών ασφαλείας. Παρόλα αυτά όταν ο επικεφαλής της υπηρεσίας, στρατηγός Κιθ Αλεξάντερ βγήκε για να καθησυχάσει την κοινή γνώμη και τα μέσα ενημέρωσης, διέψευσε μόνο ένα μικρό τμήμα του άρθρου. Ο Αλεξάντερ υποστήριξε ότι η παρακολούθηση των τηλεπικοινωνιών δεν αφορά τους Αμερικανούς πολίτες, όπως υποστήριζε το Wire, αλλά πληροφορίες και δεδομένα που διακινούνται εκτός της επικράτειας των ΗΠΑ. Ανερυθρίαστα δηλαδή οι Αμερικανοί αξιωματούχοι υποστηρίζουν πλέον δημοσίως ότι θα παρακολουθούν τον υπόλοιπο πλανήτη. Οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών και συγκεκριμένα η NSA έχουν κατηγορηθεί αρκετές φορές για παρακολούθηση ξένων αξιωματούχων ενώ δεν είναι λίγοι οι ερευνητές που εκτιμούν ότι η υπηρεσία είναι σε θέση να ελέγχει ένα γιγαντιαίο δίκτυο βιομηχανικής κατασκοπείας.
Ακόμη και η διάψευση του αμερικανού στρατηγού όμως… διαψεύδεται από την πραγματικότητα. Σειρά δημοσιευμάτων στις εφημερίδες New York Times, L.A Times και USA Today αποδεικνύουν ότι με το πέρασμα του χρόνου η NSA στρέφει όλο και μεγαλύτερο τμήμα των δυνατοτήτων της για την παρακολούθηση του «εσωτερικού εχθρού».  Πρώτος ο πρόεδρος Μπους έδωσε το πράσινο φως για παρακολουθήσει στις ΗΠΑ οι οποίες συνεχίστηκαν με αμείωτη ένταση και επί προεδρίας Ομπάμα. Κάθε φορά που οι σχετικές καταγγελίες έφταναν στη δικαιοσύνη η διαδικασία σταματούσε με πρόσχημα την προστασία της εθνικής ασφάλειας.
Αλήθεια η προπαγάνδα;
Ο συγγραφέας Χανς Μάγκνους Ενζενσμπέργκερ απέδειξε κάποτε ότι αρκετές από τις πληροφορίες για τις κατασκοπευτικές ικανότητες υπηρεσιών όπως η Στάζι και η KGB ανήκαν στο χώρο του φανταστικού. «Για να παρακολουθούν όλες τις τηλεπικοινωνίες» σημείωνε ο Ενζενσμπέργκερ «θα χρειάζονταν ένα σύστημα εξίσου μεγάλο με το αρχικό δίκτυο τηλεπικοινωνιών». Ο Γερμανός συγγραφέας εξηγούσε έτσι ότι οι ίδιες οι υπηρεσίες είχαν συμφέρον να υπερβάλλουν για τις δυνατότητές τους ώστε να τρομοκρατούν τον πληθυσμό. Έκτοτε, βέβαια, η ανάπτυξη της τεχνολογίας διευκόλυνε αισθητά το έργο όσων παρακολουθούσαν τις… ζωές των άλλων. Η δυνατότητα υπολογιστών να συλλαμβάνουν λέξεις-κλειδιά και να ενεργοποιούν σε κλάσματα του δευτερολέπτου την καταγραφή συγκεκριμένων τηλεπικοινωνιών σημαίνει ότι ένα γιγαντιαίο σύστημα παρακολούθηση μπορεί να λειτουργεί με συγκριτικά ελάχιστο προσωπικό. Ακόμη και έτσι όμως η ανάγκη των υπηρεσιών πληροφοριών να υπερτονίζουν τις ικανότητές τους διατηρείται αμείωτη.
Ούτως η άλλως η ίδια ιστορία της NSA, είναι συνώνυμη των μεγαλύτερων αποτυχιών στη συλλογή πληροφοριών από τις ΗΠΑ. Η υπηρεσία ιδρύθηκε μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και το πάθημα της Ουάσινγκτον στο Περλ Χάρμπορ. Παρά το γεγονός ότι γιγαντώθηκε και εκσυγχρονίστηκε στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, μετά το 1989 δεν κατάφερε να αποτρέψει καμία από τις μεγάλες τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον των ΗΠΑ. Οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου αλλά και παλαιότερα στην Κένυα, την Υεμένη και τόσες άλλες περιοχές του πλανήτη απέδειξαν ότι πολλές φορές ο Μεγάλος Αδερφός μπορεί να πιαστεί στον ύπνο. Αντίθετα βέβαια, τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν οι καταγγελίες ότι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούν μέλη αντιπολεμικών ή ακόμη και οικολογικών οργανώσεων.
Άρης Χατζηστεφάνου
Επίκαιρα 11 Απριλίου 2012

ΠΗΓΗ 

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

."εφυγε" και ο Xρόνης Μίσσιος


: Δε γουστάρω συγκεντρωτισμό, δε γουστάρω αυτά τα πράγματα!

tvxs.gr/node/82922


 
«Για πρώτη φορά, ζω σε μια κοινωνία, η οποία δείχνει να 'χει πάθει εγκεφαλικό! Δεν αντιδρά με τίποτα!», δήλωνε πριν από περίπου ένα χρόνο στην Κρυσταλλία Πατούλη και το tvxs.gr, ο Χρόνης Μίσσιος. Ο αντιστασιακός, αγωνιστής της Αριστεράς και συγγραφέας άφησε την τελευταία του πνοή σε ιδιωτικό νοσηλευτήριο της Αθήνας, έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.

Ο συγγραφέας του «Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς» είχε μιλήσει τον περασμένο Φεβρουάριο στην Κρυσταλία Πατούληγια τη σημερινή κατάσταση της χώρας, συμμετέχοντας στο δημόσιο διάλογο του tvxs.gr. Στο πρώτο μέρος της συνέντευξής του τόνιζε, μεταξύ άλλων: "πρέπει να αντιληφθούμε ποια είναι η ουσία και το νόημα της ζωής! Δηλαδή, δεν γίνεται αντί να ζούμε, να προσπαθούμε να επιβιώσουμε!" και προτείνοντας "να πάρουμε τα βουνά, να ξαναεποικήσουμε την Ελλάδα».
"Η κρίση που περνάμε, είναι πολυεπίπεδη, δεν είναι μονάχα οικονομική. Oυσιαστικά είναι κρίση αξιών και χρεοκοπίας του λογοκρατούμενου και τεχνοκρατικού πολιτισμού μας. Τους κινδύνους για την οικολογική κρίση, πια, του πλανήτη, δεν τους αμφισβητεί κανείς, και όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν την ανάγκη να στρατευτούν σε τέτοιου είδους προσπάθειες για να σώσουν ή να βελτιώσουν το περιβάλλον. Αυτό, όμως, είναι το ένα μέρος: Ο περιβαλλοντολογικός ακτιβισμός. Διότι στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο περιβάλλοντα:
Το ένα είναι το φυσικό περιβάλλον και το άλλο είναι το κοινωνικό περιβάλλον, το ανθρώπινο περιβάλλον.
Το πρόβλημα προκύπτει από το γεγονός, ότι το ανθρώπινο περιβάλλον είναι οργανωμένο κατά τέτοιο τρόπο και δρα κατά τέτοιο τρόπο, ώστε καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον. Συνεπώς για να διατυπώσουμε ένα οικολογικό αίτημα, που θα σημαίνει την σωτηρία του πλανήτη και συνεπώς της ζωής πάνω σε αυτόν, πρέπει να προσπαθήσουμε να δούμε πως θα ανατρέψουμε τις πρακτικές που οδηγούν στην καταστροφή του και πως θα οδηγηθούμε σ’ έναν βαθύτερο κοινωνικό μετασχηματισμό, ο οποίος θα αποκαταστήσει τη φυσική σχέση του ανθρώπου με τη φύση.
Αυτό σημαίνει, μια εξανάσταση της ανθρώπινης συνείδησης, σημαίνει μια καθημερινή απόκρουση της βαρβαρότητας του συστήματος και μιας διαφορετικής τοποθέτησης στη συμπεριφορά του ανθρώπου απέναντι σε αυτά τα προβλήματα. Και αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο. Γιατί αυτή τη κουλτούρα, ότι ο άνθρωπος είναι ο κυρίαρχος του πλανήτη, και ότι ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο και τον διόρισε κυρίαρχο του πλανήτη και του είπε ότι: «όλα αυτά είναι δικά σου», την κουβαλάμε από τα γεννοφάσκια μας!
Πρέπει να απαλλαχτούμε από τις θεωρίες του ανθρωποκεντρισμού, όπως και από τις αφελείς θεωρίες της θρησκείας και όλων αυτών των πραγμάτων. Αλλά κυρίως, πρέπει να αντιληφθούμε ποια είναι η ουσία και το νόημα της ζωής! Δηλαδή, δεν γίνεται αντί να ζούμε, να προσπαθούμε να επιβιώσουμε!
Κάθε πλάσμα έρχεται στον κόσμο με δικαιώματα, με δυνατότητες, να ζήσει τη ζωή του, να χαρεί, να είναι χορτάτο, να καλύπτει τις ανάγκες του, κλπ. Αλλά ο άνθρωπος έρχεται σ’ έναν κόσμο, όπου εκτός από τους πορφυρογέννητους, δεν ξέρει που πάει και τι κάνει, και πώς να ζήσει.
Ταυτόχρονα αυτή η ολιστική οικολογία- οικολογική αντίληψη, η οποία δεν ασκείται μόνο σ’ έναν οικολογικό ακτιβισμό αλλά βλέπει και θέλει και παλεύει να αναστρέψει τις καταστροφικές δομές του συστήματος και να εδραιώσει έναν καινούριο πολιτισμό, είναι σημαντική γιατί είναι η μόνη διαδικασία η οποία απαιτεί όχι την υπακοή ή την υποταγή των ανθρώπων σε μια πίστη ή σε μια ιδεολογία αλλά απαιτεί την αφύπνιση της συνείδησής του και την κατανόηση του νοήματος της ζωής.
Η ζωή είναι ένα χάρισμα. Είναι ένα χάρισμα που μας δίνεται μια φορά. Μια φορά! Και πρέπει να το χαρούμε, πρέπει να το δωρίσουμε, πρέπει να το ζήσουμε!
Η οικολογία μάς απαλλάσσει, επίσης, και από το άγχος του θανάτου. Ξέρουμε, ότι αυτό το δώρο, είναι με ημερομηνία λήξεως, και συνεπώς πρέπει να το χαρούμε και όχι να το σπαταλάμε μέσα σε βάσανα. Τι είναι αυτά τα πράγματα; Που κατάντησαν τη ζωή μας σήμερα;
Οι άνθρωποι δεν προλαβαίνουν να σκεφτούνε, δυστυχώς, να καταλάβουν, τι σημαίνει ζωή. Τρέχουν, τρέχουν, τρέχουν, κι όταν φτάνει το ηλιοβασίλεμα, αντί να κλαίνε γιατί πέρασε άλλη μια μέρα, και συνεπώς άλλο ένα βήμα προς το θάνατο, χαίρονται. Χαίρονται! Γιατί η μέρα τους ήταν φορτωμένη με οδύνη, με άγχος, με κυνηγητό, με προβλήματα, με όλα αυτά.
Η οικολογία είναι επαναστατική, με την έννοια ότι στοχεύει να καταργήσει όλες τις αρνητικές δομές της κοινωνίας. Είναι η μόνη επανάσταση, θα λέγαμε, η οποία δε φέρει εξουσία και δεν εδραιώνει καμία εξουσία. Και ξέρουμε από την ιστορία ότι και τα πιο ωραία, τα πιο όμορφα, τα πιο ρομαντικά όνειρα των επαναστατών, σκοτώθηκαν από την εξουσία. Αυτή ήταν η αιτία της καταστροφής. Αυτή είναι η αιτία που μετατρέπει τα όνειρα σε εφιάλτη.
Είναι δυνατόν να μιλάμε για οικολογία και για πράσινη ανάπτυξη και να έχουμε την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο;
Μιλάω για την κυβέρνηση και για την πράσινη ανάπτυξη! Σ’ αυτή την πράσινη ανάπτυξη, λοιπόν, από τους πρώτους μετόχους είναι οι εταιρίες της BP, από τους πρώτους επενδυτές σ’ αυτή την ιστορία. Δηλαδή είναι αυτός ο φαύλος κύκλος που έλεγε ο Ελύτης, ότι με έναν ανθρωποκεντρικό - τεχνοκρατικό πολιτισμό προσπαθούμε να διορθώνουμε τις ζημιές που έκανε ένας ανθρωποκεντρικός- τεχνοκρατικός πολιτισμός. Αυτός είναι ο φαύλος κύκλος.
Και τι θα πει ανάπτυξη, κι ως που πάει αυτή η ανάπτυξη τέλος πάντων; Αυτή η γραμμή που πάει; Έχει κανένα τέλος; Έχει κανένα τέρμα αυτή η γραμμή; Περάσαμε τη βιομηχανική επανάσταση, περάσαμε την επανάσταση την ηλεκτρονική, και το όφελος του ανθρώπου ποιό; Η ποιότητα της ζωής του, το νόημα της ζωής του έχει χαθεί, έχει αλλοτριωθεί! Η ζωή είναι αλλού και ο άνθρωπος ο σημερινός είναι αλλού! Οι περισσότεροι άλλα ζητούν κι άλλα ζούνε, άλλα επιθυμούν και άλλα πραγματοποιούν μέσα στην κοινωνία.
Είμαστε πια μια κοινωνία σχιζοφρενών. Από τη μια ένας αφύσικος πολιτισμός και από την άλλη η οντότητά μας σαν άνθρωποι. Είμαστε ψυχασθενείς. Απλώς ο καθένας νομίζει ότι ο άλλος είναι, κι όχι ο ίδιος!
Αν θέλουμε λοιπόν να οραματιστούμε ένα ανθρώπινο μέλλον, οφείλουμε κατ’ αρχήν να το οραματιστούμε σε ανθρώπινα μέτρα. Αυτές οι χαβούζες που λέγονται πόλεις εξαφανίζουν τον άνθρωπο.
Θα κάνω μια παρένθεση: πήγα κάποτε στην Ιταλία και μπήκα σε μία από αυτές τις τεράστιες εκκλησίες που έχουνε. Στάθηκα μέσα σ’ αυτό το πράγμα και χάθηκα πραγματικά. και ένιωσα έτσι, ανύπαρκτος. Αυτόματα σκέφτηκα κι ένα δικό μας, ένα εκκλησάκι σ’ ένα λοφίσκο, που μπαίνεις μέσα και ακουμπάς το Θεό ρε παιδί μου! Εκεί εκμηδενίζουν εντελώς τον άνθρωπο. Ενώ, αντίθετα, μπαίνεις σ’ σ’ ένα ερημοκλήσι και βλέπεις τον Παντοκράτορα από πάνω να σου χαμογελάει, να απλώσεις το χέρι να τον πιάσεις!
Δηλαδή, ο άνθρωπος ο οποίος θέλει να επικοινωνήσει, ανεξάρτητα αν πιστεύει στον Θεό ή δεν πιστεύει στο Θείο, κλπ. Όσο υπάρχουν άνθρωποι -κι αυτοί λιγοστεύουν ολοένα και περισσότερο και αντικαθίστανται από τους μεταλλαγμένους- θα νιώθουνε αυτή την ανάγκη μιας διαφορετικής επικοινωνίας. Πολλές φορές όταν είμαι «φορτωμένος» και έχει Πανσέληνο βγαίνω στην βεράντα εδώ έξω ανοίγω τα χέρια μου -όπως όταν σταύρωσαν τον Χριστό- κι ανοίγω το στόμα μου και προσπαθώ να... καταπιώ το φεγγάρι. Στέκω, έτσι, πέντε με δέκα λεπτά, και κάποια στιγμή χάνομαι, σταματάω μόνος μου, γιατί δεν ξέρω αν θα γυρίσω πίσω…
Εδώ κάτω έχω και μια ροδιά (αγαπάω πολύ τις ροδιές) η οποία, κάποια μέρα μου αρρώστησε. Πήγα στον Γεωπόνο, πήρα φάρμακα, πήρα τούτο, πήρα τ’ άλλο, την ράντισα, τίποτα! Η ροδιά κάθε μέρα και χειρότερα. Ήταν Πανσέληνος. Την σκεφτόμουνα κι ήμουν στενοχωρημένος. Κατέβηκα τα σκαλοπάτια, κι έκατσα σε μια πέτρα δίπλα της και άρχισα να της λέω πόσο πολύτιμη είναι για μένα, πόσο την αγαπάω, να την χαϊδεύω, να της μιλάω τρυφερά κλπ. Από την άλλη μέρα η ροδιά άρχισε να γίνεται καλύτερα. Έγιανε, και τον Σεπτέμβρη πέταξε και εκτός εποχής, πια, δυο τεράστια ρόδια. Τώρα, δεν ξέρω αν τα φάρμακα βοήθησαν, επίσης, αλλά εγώ αλλιώς το εισέπραξα και αλλιώς το ένιωσα.
Είναι δύσκολο να ανοίξουμε μια διέξοδο μέσω μιας οικολογικής επανάστασης. Και γιατί είναι δύσκολο; Από την δεκαετία του ’60 ο Μαρκούζε είχε επισημάνει, ότι αυτό το απεχθές κοινωνικό σύστημα δεν βρίσκεται πια έξω από τον άνθρωπο, αλλά έχει ενσωματωθεί μέσα στον άνθρωπο και έχει υποχρεώσει τον άνθρωπο να το αναπαράγει συνεχώς. Αυτό τι λέει;
Αυτό λέει, ότι υποχρεωτικά, έχουμε μια μετάλλαξη της συνείδησης, μια μεταφορά της, από την αυτονομία της αναζήτησης του καλού ή της ζωής, σε μια πρακτική η οποία αναπαράγει το σύστημα. Μας έχουν υποχρεώσει να παίρνουμε αυτοκίνητα, μας υποχρεώνουν να παίρνουμε κινητά, μας υποχρεώνουν να κάνουμε τούτο, ή το άλλο. Έχουν οργανώσει έτσι τη ζωή, ώστε δεν μπορούμε να διαφύγουμε.
Γι’ αυτό είναι πολύ δύσκολη μια επανάσταση της οικολογίας. Γιατί πρέπει να απαλλαγεί ο άνθρωπος, να ξεράσει από μέσα του, όλο το σύστημα, να μπορέσει να απελευθερωθεί και να μπορέσει τελικά να δει τα πράγματα όπως είναι, να δει τη ζωή του, να παλέψει, ν’ αντισταθεί, να πολεμήσει.
Σήμερα και σ’ αυτόν τον τομέα -και είναι πολύ αισιόδοξο- διάφορες παρέες παίρνουν τα βουνά και προσπαθούν να ζήσουν έξω από το σύστημα. Ακόμα, σε κάποιες περιοχές έχουν καταργήσει και το χρήμα. Εσύ έχεις βγάλει φέτος περισσότερα φασόλια, εγώ έχω πατάτες, ο άλλος έχει λάδι, ο άλλος είναι γιατρός κι αντί για πληρωμή θα του δώσω αυγά ή κοτόπουλο, κλπ.
Αυτά νομίζω είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα που συμβαίνουν σήμερα στην ελληνική κοινωνία, διότι από το οργανωμένο πολιτικό- θεσμικό σύστημα δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα. Πρόκειται για μια κατάσταση η οποία αποκλείεται να αναπαράξει τίποτα καλό, τίποτα της προκοπής.
Δεν πίστευα ποτέ ότι θα ξαναζήσω μια περίοδο εθνικής υποτέλειας της πατρίδας μου.
Πιτσιρικάς δεκατριών χρονών πολέμησα τους Γερμανούς. Μετά, πολέμησα τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, την εποχή που ερχόταν εδώ ο Αμερικανός  στρατηγός και του έλεγε ο Έλληνας Πρωθυπουργός, διανοούμενος Κανελλόπουλος, «Ιδού ο στρατός σας!», δείχνοντας τον ελληνικό στρατό. Την εποχή που ερχόταν ο πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών ο περίφημος Πιουριφόι, και έμπαινε στο γραφείο του Πρωθυπουργού και ανέβαζε τα πόδια του πάνω στο γραφείο και του έλεγε τι να κάνει και τι να μην κάνει…
Ε, περίπου τα ίδια δε ζούμε τώρα; Έρχονται οι Τροϊκανοί. Τα ίδια δεν κάνουνε; Έχουμε κυβέρνηση; Πού είναι;
Λέω καμιά φορά, σ’ αυτά τα παιδιά που τρέχουν στις διαδηλώσεις και χτυπιούνται με τους μπάτσους και μετά τους πλακώνουν με τα χημικά σα να ‘ναι κατσαρίδες, «Τι πάτε και σκοτώνεστε μες στους δρόμους και δεν πάτε να καταλάβετε τα χωράφια της Μονής του Βατοπεδίου και να κάνετε μια φάρμα; Είστε όλοι σας μορφωμένα παιδιά, έχετε διάφορες ειδικότητες, να καταλάβετε τα βασιλικά κτήματα, αυτού του κερατά στο Τατόι, να κάνετε μια φάρμα; Θα ‘χετε και τον κόσμο μαζί σας! Ποιος θα σας πει κουβέντα; Πάτε και πετάτε γκαζάκια, και καίτε το αυτοκίνητο του αλλουνού του κακομοίρη, τι σας φταίει ο άλλος;».
Θέλω να πω, ότι, δυστυχώς, επίσης για πρώτη φορά, ζω σε μια κοινωνία η οποία δείχνει να χει πάθει εγκεφαλικό! Δεν αντιδρά με τίποτα! Να συμβαίνουν τόσο τρομακτικά πράγματα και μέσα σ’ αυτήν και στον κόσμο και γύρω της,και να μην παίρνει χαμπάρι! Να μην αντιδρά με τίποτα!
Άκουγα τον Γιανναρά να λέει «Τουλάχιστον ας κατέβουν εκατό- διακόσιες χιλιάδες κόσμος να καταλάβουν το Σύνταγμα και να κάτσουν εκεί και να απαιτήσουν Συντακτική Εθνοσυνέλευση». Αλλά πού; Αυτό που λέγεται, πια, ότι απέμεινε σαν σύνθημα γραμμένο σε γκρεμισμένους τοίχους: «ΑΡΙΣΤΕΡΑ», τυρβάζει περί των… ευαγγελίων ακόμα!
Ξέρεις τι είπε ο Δαντόν πριν τον καρατομήσουν; «Τα βήματα της ανθρώπινης ιστορίας είναι οι ταφόπετρες των ρομαντικών». Κατάλαβες; Και μέσα σε όλη την πορεία της ιστορίας, οι μόνοι που έσωσαν την αθωότητά τους ήταν αυτοί που σκοτώθηκαν νωρίς, πριν γίνουν εξουσία. Γιατί, σου λέω, ότι η εξουσία είναι το χειρότερο, είναι το τρομακτικότερο εφεύρημα του ανθρώπου!
Εγώ είμαι υπέρ της άμεσης δημοκρατίας, υπέρ των μικρών κοινοτήτων, και το μόνο που θα έλεγα σήμερα που η χώρα μας περνάει κρίση, θα ‘τανε, "πάρτε τα βουνά, ξαναγυρίστε στα χωριά σας, ξαναγυρίστε στη λίμνη! Ξαναεποικήστε την Ελλάδα!"
Έχουμε μια χώρα η οποία είναι ευλογία Θεού, παράγει τα πάντα! Από βότανα, από τρόφιμα, τα πάντα μπορεί να παράξει. Ποτέ όμως δεν είχαμε μια ικανή πολιτική ηγεσία.
Είναι πάρα πολύ εύκολο να φτιάξεις μια ιδεολογία ή μια θεωρία για την κοινωνία και να καλέσεις τους ανθρώπους να την εφαρμόσουν. Είναι όμως τρομερά δύσκολο, ως ανυπέρβλητο, να ξεπεράσεις το εμπόδιο του εαυτού σου και της κουλτούρας που σου πότισαν από τα γεννοφάσκια σου και τα δεσμά που έχει δέσει γύρω σου το σύστημα.
Γι’ αυτό ο δρόμος προς την απελευθέρωση από τη βαρβαρότητα, είναι ένας δρόμος πάνω από την πυρρά, που πρέπει να περάσει ο καθένας μας. Πάρα πολύ δύσκολος δρόμος.
Για την ώρα το κάνουν αυτοί που έχουν κάποια δυνατότητα να το κάνουν.Δηλαδή, γνωρίζω ανθρώπους, οι οποίοι φύγανε και πήγανε στο Πήλιο, ένα από τα πιο παραγωγικά βουνά της Ελλάδας -εκεί και… μπουκάλια να φυτέψεις θα φυτρώσουνε και υπάρχουν κτήματα τα οποία είναι εγκαταλελειμμένα, γεμάτα ελιές, καρυδιές, μηλιές κλπ.- και νοίκιασαν ένα κτήμα, ίσα ίσα για να μην χάσει ο ιδιοκτήτης την κυριότητα, δηλ. με 500 ευρώ το χρόνο, για να καλλιεργούν και να ζουν εκεί, να πουλάν το λάδι και καμιά φορά να βγαίνουν και στην λαϊκή αγορά. Κάποιοι από αυτούς είναι και γιατροί ή δάσκαλοι και διοργανώνουν εκδηλώσεις. Περνάνε όμορφα, με την παρέα τους, με τα οργανάκια τους, κάθε άνοιξη συγκεντρώνουν τις εμπειρίες τους, για το πως π.χ. γίνεται το μελιτζανάκι τουρσί, τα καρύδια γλυκό, πώς από το λάδι γίνεται το σαπούνι, πώς χτίζουν σπίτια με αχυρόμπαλες κλπ., διάφορες γνώσεις, γιατί όλοι τους είναι και πολύ ενδιαφέροντες άνθρωποι και έχουν κυνηγήσει αυτήν τη γνώση, η οποία είναι πολύτιμη.
Με την τεχνολογία, έχουμε χάσει πολύτιμες γνώσεις από την εμπειρία του ανθρώπου, που εξασφάλισαν την επιβίωσή του στον πλανήτη για εκατομμύρια χρόνια. Σήμερα η γνώση μας έρχεται απ’ το μέλλον, δεν έρχεται από το παρελθόν!
Παλιά οι νέοι σέβονταν τους ηλικιωμένους, ενώ, σήμερα, συνήθως, δεν τους σέβονται. Παλιά τους σέβονταν γιατί, εκτός των άλλων, ο ηλικιωμένος κατείχε τη γνώση και ήξερε πότε θα φυτέψει, τι καιρό θα κάνει, τι αλλαγές θα γίνουν, από τι πάσχει το φυτό κλπ. Σήμερα ο εγγονός ξέρει περισσότερα για την τεχνολογία από τον παππού. Τον βλέπεις και πιάνει το κινητό και τραβάει φωτογραφίες και ο παππούς… κοιτάει.
Αλλά, δεν υπάρχει παιδεία, σήμερα. Μη γελιόμαστε. Υπάρχει εκπαίδευση. Άλλο πράγμα η παιδεία κι άλλο πράγμα η εκπαίδευση. Σήμερα, λοιπόν, τα παιδιά εκπαιδεύονται. Γιατί; Για να βρούνε τη μηχανή του κέρδους! Να εξασφαλίσουν κάποια θέση σε κάποιο επάγγελμα.
Τη μηχανή του κέρδους! Αυτό είναι το πρόβλημα. Όσο στην κοινωνία μας η κυρίαρχη αξία του συστήματος είναι το κέρδος, από κει και πέρα μην ψάχνεις να βρεις… αυτό διαποτίζει όλες τις ανθρώπινες σχέσεις και διαποτίζει όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες όπως είναι η παιδεία και όλα τα πράγματα.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι αν υπάρχει ελπίδα διεξόδου,  οι άνθρωποι και κυρίως οι νέοι θα την διαμορφώσουν.
Καμιά φορά με ρωτούν οι δημοσιογράφοι: Χρόνη, έχεις μετανιώσει για τη ζωή σου; Λέω όχι. Όχι! Τί πιο ωραίο να πεθαίνεις για ένα όραμα, για έναν όμορφο μύθο, απ’ το να ζεις συνεχώς μια χαμοζωή; Εμείς, λοιπόν, ταξιδέψαμε σ’ έναν υπέροχο μύθο, σ’ ένα πάρα πολύ όμορφο όραμα. Τώρα, αν αυτό στο τέλος της ζωής μας κατάντησε εφιάλτης, αυτό είναι άλλο θέμα, είπαμε, είναι θέμα της εξουσίας.
Αν είχα τη δυνατότητα να γυρίσω τα χρόνια πίσω, και με τη γνώση που έχω σήμερα, τι θα άλλαζα; Όλα! Πρώτα απ’ όλα πήραμε μια εμπειρία από την εξουσία, από την ιστορία, και υπήρχε και μια διαφορετική πραγματικότητα, ένα διαφορετικό μέτωπο από αυτό που δίναμε τις μάχες. Εμείς δώσαμε μάχες χαρακωμάτων, υπερασπιστήκαμε τη δημοκρατία, υπερασπιστήκαμε τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν είδαμε την κρίση που ερχόταν… Και σε ότι αφορά τις μεταλλαγές της ιδεολογίας από τη στιγμή που έγινε εξουσία η Σοβιετική Ένωση, και σε ότι αφορά την επερχόμενη κρίση του πλανήτη, μέσω της εξέγερσης της βιομηχανικής επανάστασης κλπ., τα οποία τα θεωρούσαμε, τότε, ευλογία Θεού! Δεν είναι τυχαίο ότι ο Λένιν έλεγε ότι εξηλεκτρισμός και βαριά βιομηχανία είναι τα δυο πόδια που θα οικοδομήσουν τον κομμουνισμό.
Και φτάσαμε στο Τσερνομπίλ και σε άλλου είδους ιστορίες, και στη συνάντηση καπιταλισμού και υπαρκτού σοσιαλισμού σε ότι αφορά τις πρακτικές για το περιβάλλον, για τα χημικά στις διατροφές των ανθρώπων και όλα αυτά. Δεν είναι τυχαίο ότι δυο από τις μεγαλύτερες λίμνες του κόσμου, η λίμνη της Βαϊκάλης και η λίμνη του Μίσιγκαν και οι δυο είναι μολυσμένες. Δεν υπερασπιστήκαμε, τότε, τέτοια πράγματα.
Σήμερα, μια σημαντική λέξη είναι η λέξη «βιότοπος». Τι σημαίνει; Σημαίνει βιώνουμε μαζί, κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Γιατί βιώνουμε μέσα στην διαφορετικότητά μας κι όχι σε κάποια ομπρέλα ιδεολογική η οποία μπορεί να μας οδηγεί σε διαφωνίες και σε συγκρούσεις όπως αυτές που συντηρούνται σήμερα μέσα στον χώρο της αριστεράς, οι οποίες δεν έχουν κανένα νόημα.
Όσο για έναν… εμπνευσμένο αρχηγό και ηγέτη εγώ πιστεύω πάρα πολύ ότι σε μια κοινότητα, η συλλογική γνώμη είναι πολύ πιο ασφαλής και πιο ισχυρή από οποιονδήποτε ηγέτη.
Στο άλλο σημείο στο οποίο επίσης έχω διαφωνία με τον όποιον ηγέτη και την ιδεολογία, είναι ότι πιστεύω στο αυθόρμητο των ανθρώπων, δηλαδή, μέσα σε αυτή τη διαδικασία ανατροπής ή επανάστασης πρέπει να αναπτυχτεί ένα κίνημα όχι καθοδηγούμενο αλλά αυθόρμητο. Ένα κίνημα που γεννιέται από τη συνείδηση των ανθρώπων που ξέρουν που πάνε και ξέρουν τι θέλουν. Διαφορετικά, κινδυνεύουμε να ξαναγυρίσουμε σε μορφές εξουσιαστικές, κι αυτή τη στιγμή που σου μιλάω, εγώ ασκώ εξουσία.
Διότι υποτίθεται ότι είμαι η έδρα, ο καθηγητής, ο παντογνώστης, ο πολυγνώστης κλπ. Αυτό είναι μια εξουσία, όπως μια εξουσία είναι της μάνας προς το παιδί ή του πατέρα προς το παιδί ή όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Πιστεύω λοιπόν στο αυθόρμητο των μαζών που παλιότερα εμείς οι κουμουνιστές καταριόμασταν σαν αναρχικό. Σήμερα μπορεί κανένας άνθρωπος να ορίσει τι σημαίνει αναρχικός; Βρισκόμαστε μέσα σε ένα σύστημα το οποίο είναι δομημένο με ανήθικους τρομοκρατικούς και βάρβαρους κανόνες. Το να αρνηθείς τους κανόνες και τη θέσπιση αυτού του συστήματος τι σημαίνει, ότι είσαι αναρχικός;
Με αυτή την έννοια είμαστε όλοι αναρχικοί! Γιατί όλοι αναζητούμε το κάλλιστο.
Εγώ δεν ψήφισα κι ούτε θα ψηφίσω. Τι να πάω να ψηφίσω δηλαδή, να μας κοροϊδεύουνε με τη θέληση μας; Δεν πάω. Μου λένε οι άλλοι, μα ξέρεις το άκυρο είναι καλύτερο και το λευκό είναι… Ε, δε μ’ ενδιαφέρει! Με πήρε κι ο Μίκης με την κίνηση που έκανε και του λέω, βρε Μίκη μου, πρώτα πρώτα είναι τρελό στα ογδόντα μου να ξαναγίνω πολιτικός, όταν ξέρω τι σημαίνει πολιτική. Δεύτερον, εμένα με ενδιαφέρει η επόμενη μέρα. Δηλαδή αν αυτή τη στιγμή ανατρεπόταν αυτή η κυβέρνηση, η λεγόμενη κυβέρνηση, τι θα προκύψει; Άλλη μια κυβέρνηση με τα ίδια πάλι, με το ίδιο στήσιμο, με τα ίδια πράγματα; Εγώ βρίσκομαι στην άλλη όχθη! Δεν γουστάρω αυτό το σύστημα, δεν γουστάρω καπιταλισμό, δεν γουστάρω νεοφιλελευθερισμό, δε γουστάρω συγκεντρωτισμό, δε γουστάρω αυτά τα πράγματα! Θέλω μικρές κοινότητες, αυτόνομες, σε ανθρώπινα μέτρα να μπορέσουμε να ζήσουμε σαν άνθρωποι. Έχω μια άλλη λογική, μια άλλη αντίληψη για το πώς οργανώνεται η κοινωνία.
Ξέρω πια τι σημαίνει πολιτική. Δεν γίνεται. Κατ’ αρχήν στην Ελλάδα δεν έχουμε το στοιχειώδες. Δεν έχουμε έναν στοιχειώδη πολιτικό πολιτισμό, γιατί αυτά τα καθίκια δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους. Η πατρίδα κινδυνεύει, η πατρίδα βουλιάζει, και πολεμάν σαν κατίνες ο ένας τον άλλον, εσύ έκανες εκείνο στο αυτό κι εσύ έκανες το άλλο. Δεν έχουν την παλικαριά, την εντιμότητα να κάτσουν σε ένα τραπέζι και να αφήσουν τις κατινιές στην άκρη και να κουβεντιάσουν. Είναι τυχαίο; Μα ένας δεν αυτοκτόνησε απ’ αυτούς εδώ τριανταπέντε χρόνια; Ένας δεν ζήτησε συγγνώμη, ένας δεν παραιτήθηκε;
Γι αυτό λέω, ότι είναι πρόβλημα συνείδησης και όχι ιδεολογίας; Είναι πρόβλημα συμπεριφοράς κι όχι ιδεολογίας.
Και δυστυχώς, πιστεύω, ότι εμείς ήμασταν οι... τελευταίοι των Μοικανών. Σε εμάς το σύστημα ασκούσε σωματική βία, μας έκλεινε φυλακή, μας βασάνιζε, μας χτυπούσε για να μας υποτάξει. Για τις σημερινές γενιές είναι πιο δύσκολα. Τους κάνουν λοβοτομή, τους απορροφά το σύστημα συνεχώς μέσα στη μηχανή του κέρδους, δεν τους αφήνει περιθώρια ούτε να οραματιστούν, ούτε να φανταστούν, τους αφαιρεί την κριτική σκέψη. Την ψυχή!
Κι ας είμαστε η χώρα των μεγάλων ποιητών. Κανένας λαός δέκα εκατομμυρίων δεν έχει τρία νόμπελ και ένα βραβείο Λένιν. Και μάλιστα, θα υπήρχαν κι άλλοι που θα έπρεπε να πάρουν το νόμπελ και δεν το πήραν… αλλά τέλος πάντων.
Θυμάμαι, τον Βάρναλη… ήμασταν ένα βράδυ στη Βουκουρεστίου και θέλαμενα ανεβούμε στη Δεξαμενή και λέει ο Βάρναλης του Κορνάρου «κουμπάρε περίμενε λιγάκι να περάσει κανένα ταξί να μας πάρει να ανεβούμε πάνω. Ε, περιμέναμε, και σε λίγο βλέπουμε μια ωραία γυναίκα να περπατάει και τότε λέει ο Βάρναλης «κουμπάρε, ήρθε ταξί, πάμε! Άμα βλέπουμε αυτή μπροστά μας… φτάνουμε!». Ο Βάρναλης, ήταν καταπληκτικός άνθρωπος και διαφορετικός, και δεν υπάρχει άλλος στίχος που να περιγράφει σήμερα την κατάντια του ελληνικού λαού “Δειλοί, μοιραίοι, κι άβουλοι αντάμα προσμένουν, ίσως, κάποιο θάμμα”. Όπως έχουμε και μεγάλους λογοτέχνες και γυναίκες, τη Σωτηρίου και άλλες. Είχαμε καλή λογοτεχνία. Τώρα δεν έχουμε τίποτα! Α, ο Μακριδάκης είναι καλός.
Τολμάτε ρε, τολμάτε! Γράψτε αυτό που θέλετε, αυτό που σκέφτεστε. Εγώ έγραφα, κι έγραφα με την ψυχή, κι όταν με είπαν συγγραφέα πρώτη φορά τα ‘χασα! Μα, σοβαρά μιλάτε ρε παιδιά, συγγραφέας; Δεν είχα καμία τέτοια πρόθεση απλά στις παρέες, στον κήπο τους έλεγα ιστορίες και μου έλεγαν, ρε Χρόνη γιατί δεν τα γράφεις αυτά τα πράγματα; Κι έτσι βγήκε.
Γιατί τα βιώματα ήταν ουσιαστικά. Κατάλαβες; Ζούσαμε. Είχε συνέχεια η ζωή μας, δεν ήταν αυτή η γκρίζα καθημερινότητα, αλλά ήταν μεγάλο κατόρθωμα να παραμείνεις άνθρωπος.
Ήταν πολύ σημαντικό να μπορείς να κοιτάξεις τη μάπα σου το πρωί στον καθρέφτη και να πεις, «είμαστε εντάξει ρε μάγκα, πάμε». Δεκαεφτά χρονών παιδί ήμουν και καταδικασμένος για θάνατο, κι εγώ τους έγραφα... Τώρα, βέβαια, λέω για "τί";
[...]
Διαβάστε επίσης το δεύτερο μέρος της συνέντευξης: "Χρόνης Μίσσιος στο tvxs.gr: Είναι επιτακτική η ανάγκη της συνεργασίας"





http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/xronis-missios-h-koinonia-deixnei-na-exei-pathei-egkefaliko

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Το Facebook μπλόκαρε όλα τα προφίλ της Χρυσής Αυγής


Delete σε όλα τα προφίλ των βουλευτών του κόμματος από τις σελίδες του πάτησε χθες το Facebook, κρίνοντας ότι αυτές παραβαίνουν την πολιτική κατά της βίας και του ρατσισμού που υιοθετεί.
Παράλληλα, διαγράφηκαν και προφίλ στελεχών της Χρυσής Αυγής από τοπικές οργανώσεις, αλλά και χρηστών που είχαν αναρτήσει σβάστικες και ναζιστικά σύμβολα.



Στους όρους λειτουργίας του, το Facebook ρητά αναφέρει ότι όποιος με σχόλια, φωτογραφίες και αναρτήσεις στην ιστοσελίδα προσβάλει πρόσωπα, φυλές, θρησκείες και ιδεολογίες αποβάλλεται από το δίκτυο, ενώ δίδεται το δικαίωμα σχετικών καταγγελιών στους χρήστες.

Οι αναφορές σε βάρος των μελών της Χρυσής Αυγής ήταν προφανώς εκατοντάδες και συνεπώς το Facebook αποφάσισε να σβήσει μαζικά τους λογαριασμούς.

Για «λογοκρισία» κάνει λόγο η Χρυσή Αυγή, που σε επίσημη ανακοίνωσή της μιλά για «λυσσαλέα επίθεση εναντίον εθνικιστών χρηστών». Βουλευτές της προσέφυγαν στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για να στραφούν κατά της εταιρίας.

http://tvxs.gr/news/ellada/facebook-mplokare-ta-profil-tis-xrysis-aygis

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Οι "ιουδαιοχριστιανικές" κωλοτούμπες της Χρυσής Αυγής


Τις σκηνές μεσαιωνικού σκοταδισμού που αναβίωσαν έξω από το θέατρο Χυτήριο οι χριστιανοταλιμπάν χέρι-χέρι με τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής, τις είδατε και τις είδαμε όλοι. Ειδικά το χυδαίο πρωκτολογικό παραλήρημα του αρχιτραμπούκου Παναγιώταρου έπαιξε αρκετές φορές στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο, ώστε να καταγραφεί στην ιστορία ως ελάχιστο δείγμα της ελληνικής παιδείας και του χριστιανικού ήθους που χαρακτηρίζει τον συρφετό των αυτόκλητων υπερασπιστών του μεγάλου Έλληνα πατριώτη Ιησού Ναζωραίου.

Αυτό όμως που προκαλεί θυμηδία σε όσους δεν έχουν μνήμη χρυσόψαρου είναι το μέγεθος της υποκρισίας της ναζιστικής γκρούπας, που από τη λατρεία του Πάνα και του... Λευκού Εωσφόρου, το γύρισε όψιμα στον ιουδαιοχριστιανισμό. Για όσους γνωρίζουν τις παλιές θέσεις της οργάνωσης στα πλαίσια διακήρυξης των ιδεολογικών της αρχών, μια τέτοια οπορτουνιστική "στροφή" στους μουτζαχεντίν της παραθρησκείας συνιστά μια πρώτου μεγέθους κωλοτούμπα. 

Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι διακηρυγμένοι εχθροί της «θρησκείας των αδυνάτων», οπαδοί ενός νεφελώδους παγανιστικού αχταρμά που συνδυάζει άγαρμπα αρχαίο ελληνικό πανθεϊσμό, σκανδιναβικό μυστικισμό και στα μουλωχτά λατρεία στον Εωσφόρο, σηκώνουν τον κόσμο ανάποδα για ένα θεατρικό έργο το οποίο υποτίθεται ότι προσβάλλει τον Εβραίο ιδρυτή του χριστιανισμού;

Τέτοια κωλοτούμπα προς άγρα ψήφων δεν είχε κάνει ούτε ο πρωταθλητής του σπορ, Γιώργος Καρατζαφέρης. Ο φύρερ του ΛάΟΣ υπήρξε ένας καιροσκόπος ολκής, που κατάφερε για αρκετό καιρό, είναι η αλήθεια, να πλασάρει τη βασιλοχουντική του κουτοχορτοσαλάτα με κρουτόν νομιμοφροσύνης προς την αστική δημοκρατία και ληγμένη αντιναζιστική σως. Όταν πλέον αυτό το περίεργο μείγμα, σερβιρισμένο σε μεγάλες ποσότητες, άρχισε να προκαλεί αλλεπάλληλες επισκέψεις στην τουαλέτα, το κοπάδι που τον ακολουθούσε στράφηκε στη γνήσια γκεσταπίτικη κοπριά.

Ό,τι κι αν ήταν όμως ο Καρατζαφέρης, υπήρξε πάντα ένας συνεπής χριστέμπορας. Οικοδόμησε την πολιτική του απάτη πάνω στην ορθοδοξία, εκμεταλλευόμενος το ρεύμα του φονταμενταλιστή Χριστόδουλου (βλ. υπόθεση ταυτοτήτων) και διαφημίζοντας μέσω του τηλεοπτικού του καναλιού την «ευσέβειά» του σε ένα κρεσέντο θρησκευτικού φαρισαϊσμού.

Στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής όμως, το μέγεθος της εξαπάτησης ξεπερνάει κάθε προηγούμενο.




"Είμαστε Ναζιστές, Παγανιστές, τυχοδιώκτες, αναρχικοί, εξτρεμιστές"
αναφέρεται σε άρθρο στο περιοδικό "Χρυσή Αυγή" 31 χρόνια πριν 
(τεύχος 5, Μάιος-Ιούνιος 1981). 
Και αδίστακτοι εξουσιομανείς καιροσκόποιθα συμπλήρωναν πολλοί.





Ο ναζιστής Χρήστος Παππάς με τον μουλά Πειραιώς Σεραφείμ (απηνή διώκτη του Χώκινγκς, του μποζονίου και του στοματικού έρωτα) στήνουν τη μήνυση κατά της "βλάσφημης" θεατρικής παράστασης.
Κατόπιν της τόσο έντονης θρησκευτικής ευαισθησίας που επέδειξε ο πρώτος με τον Παστίτσιο και το Corpus Christi, υποθέτουμε ότι αν βρισκόταν στη θέση του Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, λίγο πριν αυτός εκτελεστεί στη Νυρεμβέργη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, δεν θα απόδιωχνε τους ιερείς με μια "υποτιμητική κίνηση του κεφαλιού", όπως αναφέρει σε παλιότερο άρθρο του.





Το πώς μεταλλάχθηκε μια ναζιστική γκρούπα με ξεκάθαρη στόχευση κατά του  "εβραϊκού αποστήματος" του ιουδαιοχριστιανισμού, στα ευσεβή "προσκοπάκια" που παίρνουν σβάρνα τα θρησκευτικά πανηγύρια (12) μπορεί να εξηγηθεί μόνο μέσα από το πρίσμα του άκρατου πολιτικαντισμού που διακατέχει τη συγκεκριμένη οργάνωση.

Έτσι, κάθε φορά που οι βουλευτές της έρχονται αντιμέτωποι με κατηγορίες για το σατανοπαγανιστικό παρελθόν τους (ο ανιστόρητος αυτός όρος χρησιμοποιείται εδώ καταχρηστικά για να δηλώσει τον θρησκευτικό αχταρμά της Χ.Α.), αυτοί επιχειρούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια λέγοντας ότι από το 1992 έχουν εντάξει την "ορθοδοξία" στο πολιτικό πρόγραμμά τους ως "στοιχείο του έθνους". 

Αυτό συνέβη πράγματι, αφού από τις αρχές κιόλας της δεκαετίας του '90 παρατηρήθηκε μια συντηρητική αναδίπλωση της ελληνικής κοινωνίας, με επιστροφή στα ιδεολογήματα της εθνικοφροσύνης και του ελληνοχριστιανισμού. Βλέπετε, ο μεταπολιτευτικός κοινοβουλευτισμός είχε ήδη βουτήξει στη λάσπη του "βρώμικου '89", το τείχος του Βερολίνου μόλις είχε πέσει και είχε περάσει και μια εικοσαετία από το αλήστου μνήμης όργιο της "Ελλάδος Ελλήνων Χριστιανών". Πόσοι θυμούνταν, σε μια εποχή συλλογικής αμνησίας και εφόδου του λαϊφστάιλ μέσω της ιδιωτικής τηλεόρασης, πόση δυσωδία, πόσο εθνικό διχασμό και πόση θεομπαιξία έκρυβε στα σπλάχνα του αυτό το σύνθημα; Η ιδιωτική τηλεόραση, για την οποία έγινε λόγος, είναι αυτή που μερικά χρόνια αργότερα ανέδειξε το τηλεοπτικό "φαινόμενο Χριστόδουλος" φέρνοντας ξανά την εκκλησιαστική παρακρατική εθνικοφροσύνη στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής.

Σε αυτά τα θολά νερά θέλησε να ψαρέψει η ναζιστική γκρούπα φορώντας αμήχανα το κοστουμάκι της "ελληνορθοδοξίας". Κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι από τη δεκαετία του '90 μέχρι σήμερα οι ορκισμένοι εχθροί του "ιουδαιοχριστιανισμού" άλλαξαν ρότα και εγκατέλειψαν τις αναφορές σε θρησκευτικά θέματα. Όμως κάτι τέτοιο δε ισχύει. Τα έντυπά τους, καθ' όλη τη διάρκεια της πορείας τους από το εγκληματικό περιθώριο των 90s μέχρι ένα-δύο χρόνια πριν την εκτόξευσή τους στο εκλογικό 7%, βρίθουν από αποκαλυπτικές και ειλικρινέστατες αναλύσεις για τις προθέσεις τους αναφορικά με τη θρησκεία.




"Ιουδαιοχριστιανική συνωμοσία"


"Ο χριστιανισμός είναι μια θρησκεία που προήλθε από τις ερήμους της Μέσης Ανατολής και πηγάζει από τον Ιουδαϊσμό όπως ακριβώς και το Ισλάμ. Αυτό που ο περισσότερος κόσμος πιστεύει είναι ότι υπήρξε μια ειρηνική μετάβαση από την αρχαία θρησκεία στον χριστιανισμό κατά τα τελευταία χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και ότι ξαφνικά ο λαός μαζικά ανακάλυψε τον μοναδικό «αληθινό» θεό της αγάπης και την χριστιανική «αλήθεια» και έτσι προσηλυτίστηκε στον χριστιανισμό. Δεν είναι όμως καθόλου έτσι. Ο χριστιανισμός επεβλήθη βιαίως. Οι Έλληνες και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν παραδόθηκαν στον χριστιανισμό αναίμακτα. Χρειάστηκε να σφαγιαστούν τα δύο τρίτα της Άριας Ευρώπης πριν οι λαοί της υποκύψουν τελικά στη νέα θρησκεία."

Το παραπάνω απόσπασμα που μόλις διαβάσατε δεν προέρχεται από κάποιο "ανθελληνικό σάιτ" που σκοπό έχει να υπονομεύσει τους "αδιάρρηκτους δεσμούς" ελληνισμού και χριστιανισμού. Δεν προέρχεται από κάποιο θολοκουλτουριάρικο βιβλίο ιστορίας που αμφισβητεί το γονιμοποιό "πάντρεμα" του χριστιανικού κηρύγματος με το ελληνικό πνεύμα. Προέρχεται από άρθρο του περιοδικού "Αντεπίθεση" της νεολαίας της Χρυσής Αυγής με τίτλο "Ιουδαιοχριστιανική συνωμοσία" και μάλιστα ...απ' το μακρινό 2008!

Είναι ένα άρθρο-καταπέλτης για τον χριστιανισμό, τον οποίο θεωρεί ιουδαϊκό κατασκεύασμα για την άλωση του ελληνισμού και της "Άριας Ευρώπης" (sic). Άρθρα σαν και αυτό είχαν γραφτεί πολλά κατά το παρελθόν, αλλά υποτίθεται ότι ο αντι-ιουδαιοχριστιανισμός των χρυσαυγιτών είχε εξαλειφθεί μετά την συμπερίληψη της "ορθοδοξίας" στο πολιτικό πρόγραμμα της οργάνωσης το 1992!

Παρακάτω ο συγγραφέας του κειμένου μας δίνει τη χαριστική βολή, βγαίνοντάς μας από αριστερά:

Με την επιβολή του ιουδαιοχριστιανισμού η εκκλησία ξεκίνησε να διώκει και να δολοφονεί κάθε επιστήμονα, φιλόσοφο και γενικά κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, οδηγώντας την Ευρώπη στην μεσαιωνική σκοτεινή εποχή των προλήψεων, της άγνοιας, της αρρώστιας, των βασανιστηρίων και της ιεράς εξέτασης.


Αν καταλάβατε καλά, ο χρυσαυγίτης συντάκτης του άρθρου εμφανίζεται ως υπέρμαχος της επιστήμης, της φιλοσοφίας και της ελεύθερης σκέψης και ως πολέμιος των προλήψεων και της άγνοιας που σιγοντάρει η οργανωμένη θρησκεία. Με λίγα λόγια ως πολέμιος αυτών τους οποίους οι βουλευτές του συνέδραμαν στο μεσαιωνικό ρεσιτάλ μισαλλοδοξίας έξω από το θέατρο Χυτήριο...




Από το περιοδικό "Αντεπίθεση", τεύχος 31, Μάιος-Ιούνιος 2008.
Κάντε κλικ για να δείτε ολόκληρο το άρθρο σε μεγέθυνση. 



Το εκκλησιαστικό σάιτ Αντιαιρετικόν εγκόλπιον, που ασχολείται συστηματικά με την υπεράσπιση του ορθόδοξου δόγματος από τις "αιρέσεις και παραθρησκείες", έχει ανεβάσει ένα ποστ στο οποίο ασκεί διεξοδική κριτική σε πρόσφατο άρθρο από το περιοδικό της Χ.Α. Το ποστ με τον τίτλο "Ποια είναι η Ορθοδοξία της Χρυσής Αυγής;" δημοσιεύει το άρθρο "Χρυσή Αυγή και θρησκευτικό ζήτημα" που είναι τόσο αποκαλυπτικό ως προς το ρόλο που επιφυλάσσουν οι νεοναζί στην εκκλησία, όσο αποκαλυπτικό θεωρείται σήμερα και το Μάιν Καμπφ ως προς την επιθυμία του Αδόλφου Χίτλερ να εξοντώσει τους Εβραίους της Ευρώπης. Γι' αυτό και έχει αξία να διαβαστεί με προσοχή ώστε να κατανοηθούν καλύτερα οι κωλοτούμπες της Χ.Α., μια με τον γέροντα Παστίτσιο και μια με το Corpus Christi.

Για παράδειγμα, πόσο πιο ειλικρινής μπορεί να γίνει η Χ.Α. όταν γράφει ότι"μακροπρόθεσμος στόχος της Εθνικοσοσιαλιστικής Επαναστάσεως (σ.σ. εννοεί τη ναζιστική δικτατορία του Χίτλερ την οποία προβάλλει ως πρότυπο προς μίμηση) ήταν ο εξοβελισμός των ιουδαιοχριστιανικών δογμάτων και η αντικατάστασή τους από μία εθνικιστική παγανιστική κοσμοθεωρία"; (βλέπε εδώ)

Ή όταν αναφέρει ότι ο μόνος λόγος που ο ναζισμός δεν κυνήγησε την εκκλησιαστική μαφία με τον τρόπο που την κυνήγησε ο μπολσεβικισμός ήταν "διότι γνώριζε την δυσχέρεια που θα είχε για την επικράτησή του στην συνείδηση του λαού"; Αλλά ωστόσο "φιλοδοξούσε (...) να καταστεί ο ίδιος (σ.σ. ο ναζισμός) μία μορφή "κοσμικής θρησκείας", πράγμα που θα σήμαινε την εθελούσια απόρριψη των ιουδαιογενών δογμάτων"; (βλέπε εδώ)

Ολόκληρο το άρθρο εδώ.





Χριστιανικά ψηφουλάκια


Σε αντίθεση με τις τωρινές κωλοτούμπες της, στα όσα διαβάσαμε παραπάνω η Χ.Α. έχει δίκιο. Ο Χίτλερ δεν επιδίωξε μετωπική σύγκρουση με την καθολική και την προτεσταντική εκκλησία, στον βαθμό που οι επικεφαλής τους δεν εμπλέκονταν στα ζητήματα της πολιτικής. Αλλά και οι θρησκευτικές εξουσίες απέφυγαν την ανοιχτή διένεξη με το ναζιστικό κόμμα, όσο δεν θιγόταν η υπόστασή τους. Ακόμα και στην πρωτοφανή βιομηχανία θανάτου που στήθηκε για τη μεθοδική εξόντωση των Εβραίων, των Ρομά, των ομοφυλόφιλων, των μαρτύρων του Ιεχωβά και πολλών άλλων, η επίσημη ρωμαιοκαθολική εκκλησία με προκαθήμενο τον Πάπα Πίο τον 12ο έκανε τα "στραβά μάτια", μη θέλοντας να διακινδυνεύσει ούτε στο ελάχιστο τα συμφέροντά της από τυχόν εισβολή των Ναζί στο Βατικανό.

Όσο συνέβαιναν όμως αυτά σε επίπεδο εξουσιών, είναι γνωστές οι περιπτώσεις απλών θρησκευόμενων Γερμανών, που είδαν στον Χίτλερ την ολοσχερή άρνηση της ουσίας του χριστιανισμού και θέλησαν να του αντισταθούν. Η περίπτωση της Σόφι Σολ και των μελών της νεολαιίστικης αντιστασιακής οργάνωσης του "Λευκού Ρόδου" είναι χαρακτηριστική. (Περισσότερα για τις διώξεις των χριστιανών από τους Ναζί εδώ).

Αυτή η διπλή όψη της εκκλησιαστικής στάσης απέναντι στο φασισμό είναι ακόμα πιο ξεκάθαρη στην ελληνική περίπτωση. Από τη μια έχουμε τη μοναστική κοινότητα του Άθω, το λεγόμενο Άγιο Όρος, να στέλνει συγχαρητήρια επιστολή στον Αδόλφο Χίτλερ για την εισβολή του κατά των Σοβιετικών και τους μοναχούς να ποζάρουν με πορτραίτα του και από την άλλη έχουμε κληρικούς του λαού που εντάχθηκαν στον Ε.Λ.Α.Σ. ή μεμονωμένες περιπτώσεις στην Κατοχή όπου χριστιανοί έσωσαν ζωές Ελληνοεβραίων χορηγώντας τους πλαστές ταυτότητες. Στην επτάχρονη δικτατορία των Συνταγματαρχών το ίδιο μοτίβο επαναλαμβάνεται, με την επίσημη Εκκλησία της Ελλάδος να συμπαρίσταται ανοιχτά στους βιαστές και βασανιστές των δημοκρατικών ελευθεριών και απ' την άλλη μεμονωμένες κινήσεις λαϊκών χριστιανών που ανέπτυξαν αντιχουντική δράση, όπως η Χριστιανική Δημοκρατία του Νίκου Ψαρουδάκη.

Στη σημερινή συγκυρία, με εντελώς διαφορετικές κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, η ίδια ιστορία μοιάζει να επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Κορυφαίοι μητροπολίτες της ελλαδικής εκκλησίας όπως ο Αμβρόσιος, ο Ανδρέας και άλλοι, αφήνουν ελάχιστα περιθώρια αμφιβολίας για τη σύμπλευσή τους με τον νέο αιματοβαμμένο φασισμό, ενώ ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος σιωπά προκλητικά μπροστά στο καθημερινό όργιο ρατσιστικής βίας κατά συνανθρώπων μας που κλιμακώνεται μπροστά στα μάτια μας εδώ και μήνες.

Φωτεινές εξαιρέσεις, που όμως επιβεβαιώνουν τον κανόνα, αποτελούν ελάχιστοι απλοί παπάδες ανά την επικράτεια που προσπαθούν σε πρώτη φάση με το λόγο τους να αντισταθούν στο νεοναζιστικό ζόφο. Όπως ο ιερέας από τη Φωκίδα, ο οποίος ανάμεσα στη σιωπηρή αντίδραση και την αντίδραση στον φασισμό επιλέγει χωρίς συζήτηση το δεύτερο. Επίσης θετική εντύπωση προκαλεί και η πρόσφατη δημόσια τοποθέτηση του μητροπολίτη Σιατίστης Παύλου για τη συμμορία που "διώκει, προσβάλλει και εξευτελίζει καθημερινά τον Χριστό στα πρόσωπα, των προσφύγων, των μεταναστών ακόμα και των παιδιών".




Ορθόδοξοι Χρυσαυγοί


Με όλα τα παραπάνω δεν έχουμε σκοπό να ξεκινήσουμε μια ατελείωτη συζήτηση για θεολογικά ζητήματα ή για ανθυπολεπτομέρειες της εκκλησιαστικής ιστορίας που αφορούν ίσως μεταπτυχιακούς φοιτητές της θεολογίας. Υπερασπίζουμε το δικαίωμα κάθε ανθρώπου ανεξαιρέτως στην πίστη όποιου ή όποιων θεών επιθυμεί και στην ελεύθερη άσκηση των θρησκευτικών του καθηκόντων, εφόσον αυτά δε βλάπτουν την ελευθερία των άλλων. Επίσης υπερασπίζουμε το εξίσου ιερό δικαίωμα στην αθεΐα και στη διατήρηση (ή καθιέρωση;) της θρησκευτικής ουδετερότητας στη δημόσια σφαίρα.

Όμως δεν πρέπει να αμελούμε να ξεσκεπάζουμε την υποκρισία της ναζιστικής συμμορίας, αποκαλύπτοντας με τα ίδια της τα ντοκουμέντα την όψιμη στροφή της προς το ορθόδοξο ποίμνιο ως ένα από τα πολλά θεμελιακά ψεύδη, πάνω στα οποία έχει χτίσει το σαθρό της οικοδόμημα. Ειδικά όταν αυτά τα χρησιμοποιεί για να επιβάλλει μακροπρόθεσμα τη βίαιη συστημική τυραννία της πάνω στις ζωές όλων μας. 
Πιστών και μη.



_________________________________________

Κλείνοντας, να προτείνουμε στο επόμενο αντάμωμα των ευσεβών νεοναζί της Χ.Α. με τους παραθρησκευτικούς ταλιμπάν της ελληνορθοδοξίας κατά των "βλάσφημων" παραστάσεων, ο φύρερ Μιχαλολιάκος να αναγνώσει με στόμφο τους θεόπνευστους στίχους που είχε γράψει κάτι παλιά κρύα βράδια του χειμώνα προς τιμή του"τραγόμορφου, σατανικά υπέροχου θεού Πάνα".
Έπειτα τη σκυτάλη να πάρει ο Καιάδας για να τραγουδήσει μεταφρασμένους τους στίχους του τραγουδιού “Extreme Unction” του συγκροτήματός του Naer Mataron:


"Οι εκκλησίες μπορεί να αποφασίζουν τι θα συμβεί με τον άνθρωπο στον άλλο κόσμο
Σε αυτό τον κόσμο, εμείς, η Τάξη του Black Metal θα αποφασίσουμε για τον λαό μας. 

Διανοητικά ανεπαρκείς, αμβλυμένοι, λένε:
«Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι…».
Δεν θα ήταν ωραίο,

αν όλοι πήγαιναν στον παράδεισό τους,
αυτόν που διακηρύχθηκε από τη γαμημένη Χριστιανική Εκκλησία; 

Μέσα στον παράδεισό τους θα βρούμε άσχημες και ηλίθιες γυναίκες.
Για πάνω από μισό εκατομμύριο χρόνια ο Θεός καθόταν

και έβλεπε τους ανθρώπους να βγάζουν ο ένας το μάτι του άλλου. 

Τότε μόνο είχε την περίφημη ιδέα
να στείλει τον μπάσταρδο υιό του, τον γαμημένο Ιησού Χριστό.
Μα τώρα ο διάβολος υπερισχύει.
Αυτό το πράμα είναι ανοησία. 

Θα αφήσουμε την εκκλησία να σαπίσει σαν το χέρι που έχει γάγγραινα.
Και πάνω στους βωμούς θα σφάξουμε τους ηλίθιους και τους κουτσομπόληδες.
Το πιο υγιές κομμάτι της Νεολαίας θα είναι μαζί μας. 

Ο θεριστής με το δρεπάνι του θα ωριμάσει τη νέα συγκομιδή σωστά
Καμένα, ακρωτηριασμένα, τα εκατομμύρια των προγόνων μας
Υπό τους χριστιανικούς ψαλμούς αγάπης
Θα εκδικηθούμε… Διψάμε για αίμα!"





Ο εν Χριστώ αδελφός Καιάδας με ελληνορθόδοξη αμφίεση
μπροστά στην αφίσα ενός άλλου βλάσφημου "Corpus Christi".
Αμέσως μετά πήγε στη Ραφήνα να "τιμήσει" την εβραιοπούλα 
Μαριάμ με ρατσιστικά πογκρόμ (βλέπε εδώ).

ΠΗΓΗ :  http://jungle-report.blogspot.gr/2012/10/blog-post.html