Προβλέψεις για την κρίση part 2. Η ιστορία επαναλαμβάνεται?

Μήπως έχετε το e-mail της Μερκελ να της το στείλω?
έχει γούστο να έχει δίκιο η ταινία και "όσο ο τόπος αυτός βγάζει Κολοκοτρώνηδες το έχετε χαμένο το παιχνίδι"?
Καλός κι ο γέρος του Μοριά αλλά άμα δεν σηκώσετε τον κώλο σας απ'  τον καναπέ δεν θα δείτε άσπρη μέρα.
Με μόνο το 5% να διαδηλώνουν προκοπή δεν γίνεται (λέω γω τώρα).

Λιαντίνης: "Ο άνθρωπος χρεοκόπησε." (προβλέψεις για την κρίση)

 

Γενιές και γενιές ελληνοπαίδων μεγάλωσαν με πρότυπα παιδείας την αποταμίευση και την οικονομία. Οι εικόνες – εντός και εκτός σχολείων - με τα εργατικά μυρμήγκια και τις εργάτριες μέλισσες ενάντια στο ράθυμο τζίτζικα και το λάγνο κηφήνα, και οι προτροπές τύπου «φασούλι το φασούλι…», άφησαν το στίγμα τους σε μια εποχή που ταλανίστηκε από εθνικές καταστροφές, πείνα, κατοχή και εθνικό διχασμό. Ο εθνικός κορμός, ή αλλιώς η μεσαία τάξη, σφυρηλάτησε τις αντοχές της σε αντίξοες συνθήκες και φαίνεται ότι βγήκε με ισχυρότερα αντισώματα. Μια-δυό γενιές ανθρώπων που έζησαν με σύνδρομα άγνωστα στους νεώτερους, κατάφεραν όχι μόνο να επιβιώσουν αλλά και να δημιουργήσουν...

Η εικόνα της γιαγιάς ή της μάνας που καθάριζε το πιάτο της με το ψωμί γιατί «είναι αμαρτία να μείνει το λαδάκι», δείχνει το μέτρο που συγκρότησε ο Έλληνας στα μεταπολεμικά χρόνια. Αν η εικόνα αυτή φαντάζει σήμερα σε κάποιους γραφική, η απάντηση είναι στον ίδιο βαθμό αποστομωτική: κάποτε το στερήθηκε. Αυτή η στέρηση, όσους δεν σκότωσε (ηθικά), δημιούργησε στους περισσότερους ένα αίσθημα φόβου και ανασφάλειας που ωστόσο ενθάρρυνε μικρές ή μεγάλες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες στα χρόνια που ήρθαν. Το φαινόμενο του φτωχού μετανάστη που σήμερα είναι μέλος της οικονομικής ελίτ σε Νέα Υόρκη, Τορόντο και Μελβούρνη, γεννήθηκε εν πολλοίς από το βίωμα της στέρησης που έζησαν αυτοί ή οι πατεράδες τους. Σε περιπτώσεις όπως η χώρα μας όπου το στρεβλό οικονομικό περιβάλλον δεν επέτρεψε τη δημιουργία υγιούς επιχειρηματικής συνείδησης, το κέρδος ήταν (όπου ήταν) ηθικό. Μάθαμε, δηλαδή, να καθορίζουμε τις ανάγκες μας μέχρι εκεί που μπορούμε να απλώσουμε το ζωνάρι μας, και όχι το αντίθετο!

Όμως ο Εφιάλτης περίμενε στη γωνία για να δείξει το δρόμο στους βαρβάρους. Και αυτοί δεν ήταν άλλοι από τη ρίζα της ανθρώπινης φύσης που αναζητεί την άκρατη ευδαιμονία, άρα την χωρίς όρια κατανάλωση υλικών αγαθών, σε συνδυασμό με την αποφυγή οποιουδήποτε κόστους. Όλα αυτά πρωταγωνιστές σε έναν θίασο κυβερνητών διεφθαρμένων, ανοργάνωτων, χωρίς ίχνος αγάπης για τη χώρα.

Πιο πεζά. Η δαπάνη, και η σπατάλη περισσότερο, υπηρετεί το περίφημο ακόρεστο των αναγκών, που αντιμάχεται τον περιορισμό των πόρων, τη φειδώ, τη λελογισμένη χρήση στο διαθέσιμο εισόδημα. Αυτή η διαμάχη δημιουργεί το περίφημο Οικονομικό Πρόβλημα. Πώς να φτάσεις στο βέλτιστο αλλά και έντιμο συμβιβασμό των δύο; Με ποιο τρόπο θα γίνει το νεγκότσιο, που έγραφε ο Λασκαράτος;

Και πιο απλά. Στον homo economicus, το ζήτημα έγκειται στο να ικανοποιήσει στο μεγαλύτερο βαθμό τις απαιτήσεις της ευημερίας του, έχοντας πεπερασμένα μέσα. Στο σύνθετο αυτό και δυσεπίλυτο πρόβλημα, οι Έλληνες απάντησαν ελληνικά. Ακολούθησαν, όπως πάντα, την οδηγητική προσταγή που όριζε, ανάμεσα στην Ανάγκη και την Ελευθερία να πορεύεται ο έλλογος άνθρωπος, με γνώμονα το Μέτρο και κριτή τη Δίκη. Η λύση που πρότειναν οι Έλληνες δεν μπορούσε παρά να υπακούει στη λογική, και συνακόλουθα στη διαλεκτική της φύσης, την ίδια «επαγωγική» λύση, που πρότεινε αιώνες μετά ο Ρουσσώ στο πεδίο της παιδαγωγικής λέγοντας: «Να μειώνεις τις ανάγκες σου σημαίνει να αυξαίνεις τη δύναμή σου».

«Μηδέν χρημάτων ένεκα, πράττειν» τονίζει το Δελφικό παράγγελμα, μη κάνεις τίποτε, δηλαδή, για χάρη των χρημάτων, γιατί η μοίρα μάς έπλασε να δοκιμάζουμε την αντοχή μας, χρημάτων ένεκα, στο σταυροδρόμι της Αρετής με την Κακία, να τριβόμαστε σε διλήμματα ζωής και συνθήκες αντίξοες, ανυπόδητοι στην κόψη του σπαθιού, όπως όρισε ο Λιαντίνης, να αξιωθούμε τέλος να υψωθούμε στην οντολογική μοναδικότητα του Εσθλού.

Αν δοκιμάζαμε, σήμερα, να εξηγήσουμε τη συγγένεια που κατ΄ευφημισμό και τόσο αυτάρεσκα λέμε πως μας ενώνει με την κλασική Ελλάδα, θα έπρεπε πρώτα να πιούμε μπάφους και να παίξουμε pro που λέει και το σύγχρονο άσμα, γιατί αν η ορθή πολιτική αποτελεί λειτούργημα που αναζητάει κανόνες ορισμού στη διάκριση του δικαίου από το άδικο, του αγαθού από το κακό, του ηθικού από το αξιοκατάκριτο - όπως απαιτεί ο Πλατωνικός Ευθύφρων - εμείς, επευφημήσαμε την πολιτική σαν τέχνη επιβολής των επιτηδείων στο θέαμα και το ακρόαμα.

Χειροκροτήσαμε και επιδοκιμάσαμε αυτούς που έταζαν αγαθά ανέφικτα αλλά προκλητικά στη φαντασία, βλέποντας  ταυτόχρονα στο «τελεβίζιο» το δικό μας είδωλο στον καθρέφτη. Γιατί αντί να οπλίσουμε την Πολιτεία με «αγρυπνίες» ατομικών συνειδήσεων μέσα στην κοινωνική κονίστρα, εδραιώνοντας έτσι τη Δημοκρατία, επιλέξαμε την αδράνεια του καναπέ και τη θαλπωρή της εφησύχασης.

Αναζητήσαμε την ισότητα, όχι στο πλαίσιο της «ισηγορίας», και της «ισονομίας» που δίδαξαν ο Σόλωνας κι ο Κλεισθένης, αλλά στη φενάκη της  μόστρας, της επίδειξης πλούτου και χλιδής, στη λαρτζ βερσιόν της εικόνας των νεόπλουτων οικογενειών, που πλάσαραν τη δεκαετία του '60, ευτελείς ταινίες, ευτελών παραγωγών. Ξέρετε τι συνθέτει την κράση αυτών των «ηρώων»; Οκνηρία, θρασυδειλία και πριαπισμός. Αν προσθέσει κάποιος τον ζαμανφουτισμό, τη λαιμαργία και την πώρωση, έχει περιγράψει επακριβώς τον Νεοέλληνα.

Γενιές ολόκληρες μεγάλωσαν στην αντινομία της παραοικονομίας και του υγιούς ανταγωνισμού, της εισφοροδιαφυγής και της απαίτησης του κράτους Πρόνοιας, του φοροφυγά και του κράτους Δικαίου, του μεταπράτη και του ρέκτη, του λουφαδόρου και του επιμελούς εργαζόμενου στο Δημόσιο.

Υπακούοντας σε παράταιρα κελεύσματα της νεόκοπης πάλαι ποτέ δημοκρατίας μας, εμπιστευτήκαμε δημαγωγούς και όχι δημεγέρτες, γιατί η φωνή τους ήταν λάγνα μουσική και οι εξαγγελίες τους ικανοποιούσαν δικά μας απωθημένα. Στο τέλος δεν ξεχωρίζαμε οι θύτες από τα θύματα, αν και η ανέχεια ήταν δική μας αποκλειστικά, καθώς οι άλλοι θεσμοθετούσαν στα μέτρα τους, την ασυδοσία και ασυλία.

Ίσως γι’ αυτό ο Λιαντίνης έγραψε:
«Τρεις είναι σήμερα οι πληγές που πεθαίνουν την Ελλάδα, όπως η πανούκλα εσάρωνε τη Θήβα στην εποχή του ανίδεου Οιδίποδα. Οι πολιτικοί, οι δάσκαλοι, και οι δημοσιογράφοι με όλα τα ιδιωτικά Media. Πρόκειται για τρεις ορδές συφοράς, που είναι να παλουκώνεις τη μία και να πατταλεύεις την άλλη».

Υπακούοντας ακόμη στο συρμό του εύκολου κέρδους, εκχωρήσαμε αστόχαστα τον πλούτο μας, στον πρώτο τυχόντα αεριτζή, σπεκουλαδόρο και ντίλερ, επιδιώκοντας κέρδος ανέφικτο, που όμως με εκπληκτική ευφράδεια μας πλάσαρε και μας υποσχόταν.

Αυτόν τον «κακόσημο» (λαμόγιο τον είπανε), θεωρήσαμε πρότυπο εμπιστοσύνης, και ενδώσαμε στις προτροπές των φερέφωνων (παπαγαλάκια τα βάφτισε ο λαός) που τόσο ύπουλα και μπαμπέσικα, μας πλάνεψαν ως άλλες σειρήνες, ξεχνώντας πως ο αλήτης από την Ιθάκη, είχε κερώσει τα αυτιά του περνώντας από τον κάβο των πειρασμών.

Σαν έγινε ο πρώτος χαλασμός και χάθηκε το βιός μας μυαλό δεν βάλαμε, γιατί γευτήκαμε έστω για λίγο το μέλι, ανεβήκαμε σε ανώτερο επίπεδο ευημερίας, σα να λέμε από το ισόγειο στο ρετιρέ αλλά μόνο για επίσκεψη, όχι για κατοικία. Κι αυτό μας χαλούσε, μας πλήγωνε, κι ας γνωρίζαμε πως είχε πάει στράφι η μονέδα μας. Όμως το μέλι είχε γεύση γλυκιά, και μας έλειπε, όπως το σύνδρομο στέρησης στον τοξικομανή. Και σαν δεν είχαμε πλέον χρήματα, αποφασίσαμε να δανεισθούμε ακόμα και χωρίς αντίκρυσμα, αρκεί να έχουμε τις διακοπές, το αυτοκίνητο, την εξάρτιση του σκι και το λίφτινγκ της σύνευνης.

Κι όπως δανειζόμασταν εμείς, έτσι έκανε και η χώρα, υποθηκεύοντας το μέλλον των παιδιών μας, ώσπου μία μέρα, η χοντρή γυναίκα του παιδικού τραγουδιού, βγήκε και φώναξε: Νιξ φαί !!! Που σημαίνει:

Το κράτος δεν έχει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Παύσις πληρωμών-στάσις εμπορίου, σύμφωνα με το Εμπορικό Δίκαιο. Και από κοντά οι «σύμμαχοι»: «Αν θέλετε χρήματα θα σας δώσουμε, αλλά με τους δικούς μας όρους. Μειώστε μισθούς, συντάξεις…». Γιατί έτσι γίνεται πάντα σε όλους τους χρόνους και σε όλες τις κοινωνίες. Από τη δημοκρατία του Περικλή μέχρι τη δικτατορία του Στάλιν, ο δανειστής βάζει τους όρους.

Και τότε τα παιδιά σηκώθηκαν και βγήκαν στους δρόμους, όπως έλεγε το τραγούδι της αντίστασης. Όχι με κάποιο όραμα, όπως το ’74 στην Πλατεία Συντάγματος, καταγγέλλοντας το φασισμό στη Χιλή και τον ιμπεριαλισμό στην Κύπρο, αλλά με μίσος, τυφλή οργή και ενίοτε με τρικυμία στο κρανίο να αποφαίνονται «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», ρίχνοντας Λυκούργο και Σόλωνα στην πηγάδα της ασημαντότητας. Βέβαια, αυτή η τρικυμία που στις μέρες μας έχει πάρει τη μορφή έκνομης πολιτικής αλητείας (ανυπακοή στους νόμους και στις αποφάσεις των δικαστηρίων) αλλά και ανοησίας («όταν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με τις επιλογές μας, φταίει η πραγματικότητα») έχει τις ρίζες της πολύ πίσω, τότε που «η ανεμυαλιά των λογίων φύτεψε στη χώρα έναν σοσιαλισμό ασύνταχτο στα ελληνικά μέτρα» όπως θα πει με αφοβία απέναντι στην «αριστερίλα» της διανόησης ο Λιαντίνης. Είναι η ίδια τρικυμία που χάρισε τον ελληνοκεντρικό πολιτικό στοχασμό σε χώρους ξένους (επίσης) προς το ελληνικό μέτρο (βλ. άκρα δεξιά).
  
Γιατί αφού λαθέψαμε στη ζωή μας και πάθαμε, δεν είδαμε τον ξένο και τον εχθρό στον καθρέφτη, που λέει ο Σεφέρης. Τον ξένο και τον εχθρό τον είδαμε στο πρόσωπο του βουλευτή, λές και κάθισε με το ζόρι στο σβέρκο μας, λες και δεν τον ψηφίσαμε. Τον είδαμε ακόμη στο πρόσωπο του αργόσχολου και χαραμοφάη του Δημοσίου, λες και εμείς δεν περάσαμε κάποτε πόρτες και πύλες για να διορισθούμε. Κι ακόμη τον είδαμε απρόσωπα, να διαχέεται στο ανθρώπινο πλήθος, ως εργαζόμενος, εισοδηματίας, εργάτης και μεταπράτης, ενώ εμείς τυφλωμένοι από την Άτη, πάντα άσπιλοι και αγνοί στην ηδυπάθειά μας, εκτονωθήκαμε, παραδίδοντας στην πυρά όχι πια βιβλία και ιδέες αλλά ανθρώπινες υπάρξεις, νέες στιβαρές και εύμορφες. Μπορεί να μη μετείχαμε στο ανοσιούργημα, αλλά και δεν στέρξαμε στην αποφυγή του.

Τούτη την ώρα ανακαλούμε στη μνήμη μας τα λόγια του Λιαντίνη στο Ηρώδειο όπου, ως άλλος «αιματολόγος» του πολιτισμού μας, ερμήνευσε χρόνους πολλούς πριν, το «Τέθνηκε ο μέγας Παν» που αναφώνησε ο Θαμούς:

«Όχι δεν πέθανε ο θεός, ο άνθρωπος πέθανε», έκρινε πικρά ο έλληνας δάσκαλος.

Ακολούθησε στερνός λόγος, προφητικός, προς το παιδί του, προς όλους μας:
«Η τελευταία μου πράξη έχει το νόημα της διαμαρτύρησης για το κακό που ετοιμάζουμε εμείς οι ενήλικοι στις αθώες νέες γενεές που έρχουνται. Ζούμε τη ζωή μας τρώγοντας τις σάρκες τους. Ένα κακό αβυσσαλέο στη φρίκη του. Η λύπη μου γι' αυτό το έγκλημα με σκοτώνει.»

Πόσο ζωντανά που ηχούνε αυτά τα λόγια σήμερα... Που το πλήθος γαβγίζει τη φωνή του πότε με πλακάτ στην οδό Σταδίου και πότε με σφηνάκια στα ορθάδικα της παραλιακής. Που πολιτικοί, συνδικαλιστές, καλλιτέχνες, γιατροί, δικηγόροι και δημοσιογράφοι δεν ακούνε πια εκείνο το αηδονάκι που το λένε ήθος. Γιατί το σκότωσαν. Έτσι πια γίναμε όλοι μας, πρόδρομοι, αφομοιωτές και τελεστές ηθικής δυσανεξίας.

Τα λόγια αυτά απαιτούν σήμερα, αντί για δέηση στους πλείστους ζωντανούς νεκρούς τού σήμερα, να στρέψουμε την προσοχή μας στις αθώες νέες γενιές που έρχονται. Να πάψει το κακό και το έγκλημα σε βάρος τους. Να διδάξουμε στο άγνωστο ελληνόπουλο, στον αυριανό πολίτη και κυβερνήτη, τη φράση του Πλούταρχου στη βιογραφία του Λυκούργου:

τὸ γὰρ ὅλον καὶ πᾶν τῆς νομοθεσίας ἔργον εἰς τὴν παιδείαν ἀνῆψε.

Και αφού μάθει το μέγα καλό και πρώτο της παιδείας, τότε ένα θάχει στο νου του. Να «λαφοκυνηγήσει στα όρη τη γνώση, την τιμή, την ειλικρίνεια στην πηγή και τη βάση».

Έτσι θα ξεχρεώσει.

ΠΗΓΗ: Liantinis. org

Οι καταληψίες του Κέντρου Έκδοσης Εντολών Διακοπής Ρεύματος ζητούν αλληλεγγύη!

Οι καταληψίες του Κέντρου Έκδοσης Εντολών Διακοπής Ρεύματος ζητούν αλληλεγγύη!

Σύμφωνα με τελευταίες
πληροφορίες, οι καταληψίες
 του Κέντρου Έκδοσης
 Εντολών Διακοπής 
Ρεύματος -εργαζόμενοι της
ΔΕΗ και
φοιτητές της ΠΑΣΠ- ζητούν
την αλληλεγγύη όλων των αντιμνημονιακών δυνάμεων,
των κινήσεων και των
πρωτοβουλιών ενάντια στα
χαράτσια.
Καλούν τους ενεργούς 
πολίτες των κινημάτων 
να προσέλθουν άμεσα 
στο πλευρό τους στην οδό Μεσογείων 190! Δεν αποχωρούν από το κτίριο
ούτε απόψε ούτε και… ποτέ, αφού σύμφωνα με πληροφορίες μας ξεκινά
 κατάληψη διαρκείας! Να σημειωθεί ότι η εν λόγω κατάληψη μόνο συμβολική
δεν είναι αφού μπλοκάρει κάθε απόπειρα της διοίκησης της ΔΕΗ να κόψει
 το ρεύμα από εκείνους που αδυνατούν να πληρώσουν το αντισυνταγματικό
χαράτσι.
Οι καταληψίες ανησυχούν για πιθανή επέμβαση της αστυνομίας…

Εάν η τιμή είναι ζητούμενο ενός λαού τότε η ατιμία είναι προδοσία. ΝΤΡΟΠΗ μας, μέρα που 'ναι

Οι τυραννοκτόνοι Αρμόδιος και Αριστογείτων έχουν τιμηθεί στα μεταγενέστερα χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο και έχουν καταστεί συμβολικά πρόσωπα προασπιστών της δημοκρατίας.
 Σήμερα φτάσαμε στο σημείο, όχι μόνο να μην έχουμε τυρανοκτόνους, αλλά να συγκυβερνούν οι "μέσα" με τους "έξω" του πολυτεχνείου.
ΝΤΡΟΠΗ για την Ελλάδα τέτοια κατρακύλα.

Μικροκαταθέτες φτιάχνουν τις δικές τους τράπεζες ( πιστωτικούς συνεταιρισμούς που συνθέτουν τον απόμακρο γαλαξία του λαϊκού καπιταλισμού στα σπλάχνα των ΗΠΑ)

Ακόμη μία φορά, ο αμερικανικός κοινωνικός ακτιβισμός αποδεικνύεται πρωτοπόρος.

Στην πρωτοπορία και πάλι οι αμερικανοί κοινωνικοί ακτιβιστές. Αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις μεγάλες τράπεζες, όχι για το εξωτερικό αλλά για μικρές συνεταιριστικές.Μετά από τα κινήματα των καταλήψεων, που υπερέβησαν το εύρος των ευρωπαϊκών κινητοποιήσεων των «αγανακτισμένων» και εξακολουθούν ακούραστα να σαρώνουν την αμερικανική επικράτεια, ένα νέο κίνημα έρχεται να προσθέσει τη δυναμική του στα «οδοφράγματα» της αντικαπιταλιστικής αφύπνισης: το κίνημα Μεταφοράς Τραπεζικών Λογαριασμών. Πρόκειται για μια απλή ιδέα, που ανοίγει νέους ορίζοντες στις δυνατότητες που έχουν οι μικροκαταθέτες να επηρεάζουν τις μεγάλες τράπεζες, προτρέποντας αυτούς ακριβώς τους μικροκαταθέτες να μεταφέρουν τα χρήματά τους στους μικρούς, τοπικούς μη κερδοσκοπικούς πιστωτικούς συνεταιρισμούς που συνθέτουν τον απόμακρο γαλαξία του λαϊκού καπιταλισμού στα σπλάχνα των ΗΠΑ.

Ολα ξεκίνησαν από την αγανάκτηση μιας τυπικής, εργαζόμενης Αμερικανίδας που χρησιμοποιούσε πιστωτική κάρτα για τις αγορές της. Η Κρίστεν Κρίστιαν, πελάτισσα της Bank of America, ενημερώθηκε από την τράπεζά της ότι η πιστωτική κάρτα της θα χρεώνεται κάθε μήνα με το ποσό των 5 δολαρίων, ανεξάρτητα από τη χρήση, απλώς και μόνο για να διατηρείται σε ισχύ η κάρτα. Στον αμερικανικό καπιταλισμό της πλήρους απουσίας κανόνων, το μικρό αυτό χαράτσι προέκυπτε ως παρενέργεια ενός νόμου που υπέγραψε ο πρόεδρος Ομπάμα τον περασμένο Ιούλιο, που περιόριζε το περιθώριο κέρδους των τραπεζών από τις πιστωτικές κάρτες. Για να ισοφαρίσουν αυτές τις απώλειες, οι τράπεζες επέβαλλαν το μηνιαίο πεντοδόλαρο, όχι σε όλους, αλλά στους καταθέτες με ποσά κάτω των 20.000 δολαρίων, διότι από τους μεγαλύτερους καταθέτες, είχαν έτσι κι αλλιώς διασφαλισμένα κέρδη.

Η κυρία με το περίεργο όνομα διατηρούσε blog. Εξοργισμένη, όχι από το φτωχό πεντοδόλαρο αλλά από την τραπεζική απληστία, πρότεινε στους 500 φίλους της σελίδας της να πάνε να σηκώσουν τις καταθέσεις τους από τις εμπορικές τράπεζες και να τις μεταφέρουν στους αυτοδιαχειριζόμενους πιστωτικούς συνεταιρισμούς της πόλης τους. Στους συνεταιρισμούς αυτούς οι καταθέτες είναι και οι μοναδικοί μέτοχοι, τα δε κεφάλαια επενδύονται σε αναπτυξιακά προγράμματα τοπικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων ή δήμων. Αντίθετα από τις εμπορικές τράπεζες με τους μετόχους που κερδοσκοπούν, οι πιστωτικοί συνεταιρισμοί είναι μη κερδοσκοπικές επιχειρήσεις ενός υγιούς λαϊκού καπιταλισμού.

Πρακτική η κ. Κρίστεν, πρότεινε στους φίλους της σελίδας της να ολοκληρώσουν τη μεταφορά των καταθέσεων μέχρι τις 5 Νοεμβρίου, την οποία βάφτισε Ημέρα Μεταφοράς Καταθέσεων, διακοσμώντας τις λέξεις αυτές με την εικόνα της μάσκας του Γκάι Φοκς (που φορούν οι πασίγνωστοι και πανταχού παρόντες πλέον, Ανώνυμοι), ελαφρά τροποποιημένη με τα χρώματα της αμερικανικής σημαίας. Αναπάντεχα, η κ. Κρίστεν έλαβε 55.000 επιβεβαιώσεις συμμετοχής για την Ημέρα Μεταφοράς Καταθέσεων, πυροδοτώντας πλέον την ανάδυση ενός κινήματος, καθώς την όμορφη ιδέα της στήριξαν άμεσα οι ίδιοι οι Ανώνυμοι αλλά και το κίνημα Καταλάβετε τη Wall Street, τονίζοντας όλοι ότι δεν είχαν καμία προσυνεννόηση με την Κρίστεν Κρίστιαν.

Ηδη, 700.000 μικροκαταθέτες, σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Ενωσης Πιστωτικών Συνεταιρισμών, έχουν μεταφέρει τα λεφτά τους σε τοπικούς πιστωτικούς συνεταιρισμούς, οι οποίοι από την πλευρά τους μιλούν για πραγματική έκρηξη καταθέσεων στα ταμεία τους: πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια μπήκαν στα ταμεία αυτών των συνεταιριστικών λαϊκών τραπεζών και, από αυτά, ήδη 90 εκατομμύρια δολάρια δόθηκαν σε νέα δάνεια προς νέους και παλαιούς καταθέτες. Με την ιδέα της μεταφοράς καταθέσεων να κερδίζει καθημερινά έδαφος στις ΗΠΑ, οι πιστωτικοί συνεταιρισμοί συνθέτουν δικά τους σλόγκαν προσέλκυσης καταθετών, όπως «Δραπετεύστε από την τράπεζά σας» ή «Ξετραπεζωθείτε!»

Στους τραπεζικούς κύκλους φαίνεται ότι επικρατεί συγκρατημένος... πανικός. Ηδη οι Bank of America, JPMorgan Chase, Wells Fargo, Regions Financial και SunTrust απέσυραν το χαράτσι στις κάρτες εγκαινιάζοντας παράλληλα νέα πακέτα προσφορών για κατόχους πιστωτικών καρτών. Οι οικονομολόγοι τους, δε, σπεύδουν να εκτιμήσουν ότι το κίνημα δεν απειλεί την αγορά χρήματος, διότι οι καταθέτες που «δραπετεύουν» είναι τόσο μικροί που η απουσία τους δεν γίνεται ιδιαίτερα αισθητή.

Το πρόβλημα είναι τι θα συμβεί αν διευρυνθεί ο κύκλος των... Ξετραπεζωμένων, καθώς τη σκυτάλη παίρνει ο ευρύτερος χώρος του κοινωνικού ακτιβισμού, που επισημαίνει τα προτερήματα του νέου αντι-τραπεζικού κινήματος: ενώ τα κινήματα των καταλήψεων προσπαθούν να συνεφέρουν έναν παρανοϊκό συνομιλητή (το τραπεζικό σύστημα), το κίνημα μεταφοράς καταθέσεων προτείνει διακοπή της συνομιλίας και γύρισμα της πλάτης στον παρανοϊκό συνομιλητή.

ΠΗΓΗ http://www.enet.gr

Από τη γενιά του πολυτεχνείου στη γενιά του μνημονίου

Ψωμί, παιδεία, ελευθερία, η χούντα δεν τελείωσε το '73!

από ΑΝ.ΑΡ.ΣΥ.Π. - Ε.Α.Α.Κ. 

Το Πολυτεχνείο ήταν πάντα «καρφί στα μάτια» των από πάνω, καθώς μπορούσε να συνδέεται πάντα με τις ανησυχίες και τις αγωνίες μεγάλων τμημάτων της νεολαίας και των εργαζομένων. Δεν μπορεί κάποιος να αναφερθεί στα γεγονότα της εξέγερσης του Νοέμβρη ’73 χωρίς να αναφέρει πως φτάσαμε σ’ αυτό το περήφανο δείγμα αντίστασης και αυτοθυσίας της ελληνικής κοινωνίας στη μεταπολεμική ιστορία, και να τα τοποθετεί σε έναν κόσμο ολότελα ξένο από τον σημερινό.

Το αμερικάνικο σχέδιο Marshall που έσπειρε χούντες σε όλο τον κόσμο και οι διάφορες μεταπολεμικές κυβερνήσεις προσπαθούσαν να παρακάμψουν τους αγώνες του λαού για κοινωνικές αλλαγές. Το αυταρχικό καθεστώς της 21ης Απριλίου υπήρξε το αποκορύφωμα αυτής της προσπάθειας και κατάφερε να επικρατήσει στον ελληνικό χώρο για 7 χρόνια. Αποτελούσε τη συνέχεια των εξοριών των αριστερών και της αποστασίας στην μετεμφυλιακή Ελλάδα. Τότε που κυβερνήσεις εκλέγονταν με βία και νοθεία, που το παλάτι και το παρακράτος έκαναν τη βρώμικη δουλειά για τους κυβερνώντες, που η διαρκής καταστολή θύμα της οποίας ήταν και ο Σωτήρης Πέτρουλας ήταν καθημερινότητα! Οι διωγμοί των αντιφρονούντων φόβισαν πολύ κόσμο που παρόλο που έβλεπε κατάματα τη βία του καθεστώτος κατέφευγε στη λογική του να σώσει τον εαυτό του από αυτό. 

http://jungle-report.blogspot.com
Το βάρος έπεσε στη νεολαία που ήταν εκείνο τον καιρό στο πανεπιστήμιο. Ο αγώνας των φοιτητών για δημοκρατικές εκλογές μέσα στα πανεπιστήμια, υπεράσπιση των ελευθεριών και κατάργηση του Ν. 1347 που προέβλεπε υποχρεωτική στράτευση όσων ανέπτυσσαν συνδικαλιστική δράση κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, ήταν η σπίθα που έβαλε φωτιά. Η γενιά εκείνη ήταν η πνιγμένη φωνή μιας ολόκληρης κοινωνίας που τόλμησε να πει ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ, όταν η θανατική καταδίκη ήταν το αποτέλεσμα για όποιον τολμούσε να το εκφέρει.

38 χρόνια μετά, στην Ελλάδα της διεθνούς επιτήρησης η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Οι διεθνείς οικονομικοί μηχανισμοί (ΔΝΤ , ΕΕ), οι τραπεζίτες και οι αγορές έχουν πάρει τη σκυτάλη από τη χούντα των συνταγματαρχών, εφαρμόζοντας μια σύγχρονη οικονομική χούντα. Η συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου για το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους συνεπάγεται μια σειρά νέων σκληρών μέτρων εναντίον των εργαζομένων και της νεολαίας, τα οποία θα υποβαθμίσουν ακόμα περισσότερο το βιοτικό επίπεδο της ζωής μας. Η βίαιη εισβολή του λαού στο προσκήνιο, το μεγάλο ΟΧΙ των παρελάσεων χωρίς επισήμους και η παλλαϊκή κατακραυγή τους όπου εμφανίστηκαν , η τεράστια μαζικότητα της πανεργατικής απεργίας που διατράνωσε το αίτημα: ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΤΩΡΑ Η ΛΑΟΜΙΣΗΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ήταν αυτά που τους τρόμαξαν και οδηγούμαστε τώρα σε μία κυβέρνηση του μαύρου μπλοκ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ για την περεταίρω εξαθλίωση του λαού!

Είναι μια κυβέρνηση αστικής ενότητας, που προσπαθεί να περιβληθεί το φθαρμένο χιτώνα της ‘’εθνικής σωτηρίας’’, εκπρόσωπος και υπηρέτης των τραπεζιτών, του ΔΝΤ, της ΕΕ, των δανειστών. Είναι μιαέκτακτη πολεμική κυβέρνηση εκστρατείας, μιας ατέλειωτης αντεργατικής επίθεσης σε δόσεις, με τη θηλιά της νέας Δανειακής Συνθήκης και του ευρώ. Αλλά μπορεί και πρέπει να γίνει μια κυβέρνηση-στόχος! Μια κυβέρνηση προς ανατροπή από ένα μαχόμενο εργατικό και λαϊκό κίνημα!

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΙΟΡΤΗ-ΗΤΑΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΗ ΤΑΞΙΚΗ

Η σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα απαντάει σε όσους προσπαθούν να μετατρέψουν κάθε χρόνο την 17 Νοέμβρη σε μία επέτειο και θέλουν να αλλοιώσουν το νόημα της εξέγερσης γιατί φοβούνται ότι μπορεί να εμπνεύσει το λαό για μια σύγχρονη παλλαϊκή εξέγερση ενάντια στη χούντα της αγοράς.

Ψωμί: 1.000.000 άνεργοι, ελαστικές σχέσεις εργασίας, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, μισθοί και συντάξεις πείνας, εργασιακή εφεδρεία, απολύσεις

Παιδεία: νόμος Διαμαντοπούλου, πανεπιστήμιο-επιχείρηση, δίδακτρα και ταξικοί φραγμοί, κλείσιμο σχολείων και σχολών, έλλειψη βιβλίων και διδακτικού προσωπικού, αμάθεια

Ελευθερία: σύγχρονος ολοκληρωτισμός, καταστολή και βία, κατάργηση του ασύλου, μιντιακή διακυβέρνηση, κατασυκοφάντηση των αγώνων

Να φύγουν όλοι, τώρα, μαζί με την πολιτική τους!

Ο Νοέμβρης είχε ξεκάθαρους στόχους και ονόμασε με σαφήνεια τους εχθρούς. Αρνήθηκε τη συναλλαγή με τη δικτατορία και τους Αμερικάνους και για αυτό χρεοκόπησε η παρωδία των εκλογών που ετοίμαζε η χούντα. Σήμερα δεν μπορεί να υπάρξουν καλύτερες μέρες για την κοινωνία, εάν δεν έρθουμε σε ρήξη με τη δικτατορία των αγορών και των τραπεζών, με τη χούντα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΕΕ-ΔΝΤ.

Η Ιστορία μας διδάσκει πως ποτέ καμία εξουσία δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην λαϊκή οργή. Ο Νοέμβρης, ο Δεκέμβρης οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις της διετίας 2010-2011, περπατούν δίπλα μας, είναι εδώ και «μολύνουν» κάθε μήνα και κάθε μέρα του χρόνου. Το τέλος της ιστορίας δεν ήρθε εν τέλει το 1989, ούτε βέβαια τώρα! Η κρίση του καπιταλισμού είναι στην Ελλάδα, την Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο. Και μαζί της οι αντιστάσεις, οι αγώνες, τα κινήματα, οι εξεγέρσεις της νέας εποχής. Νέα φαντάσματα πλανιούνται πάνω από τους κυρίαρχους. Είναι και εκείνες οι εξεγέρσεις στην άλλη πλευρά της Μεσογείου, που όταν φυσάει νοτιάς μυρίζει φωτιά.

Δεν θα κάτσουμε άλλο να παρακολουθούμε τις μηχανορραφίες τους για τη νέα συγκυβέρνηση, τη δήθεν συναίνεση για την εθνική σωτηρία. Όλοι μαζί για να μετατρέψουμε τη φετινή 17 Νοέμβρη σε παλλαϊκό ξεσηκωμό για την ανατροπή της σύγχρονης χούντας των αγορών και της μνημονιακής πολιτικής!

ΠΗΓΗ http://anarsypeaak.blogspot.com/2011/11/73.html

Συγκροτήθηκε η Επιστημονική Επιτροπή Νομικών Θεμάτων του Συλλόγου

Ολοκληρώθηκε η αρχική σύνθεση τηςΕπιστημονικής Επιτροπής Νομικών Θεμάτωντου Συλλόγου, η οποία εντός των ημερών θα ξεκινήσει τη λειτουργία της.

Η Επιτροπή απαρτίζεται από τους:

Γιώργο Ελμαλή, Δικηγόρος, LLM in european Law Katholieke Uneiversiteit Leuven με δημοσίευση σε διεθνή φορολογικά περιοδικά.
Μανουηλία Ζουλάκη, Δικηγόρος, Φορολογική Σύμβουλος, Υποψήφια Διδάκτωρ Φορολογικού Δικαίου Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών.
Διονύσιο Κουνάδη, Επίτιμος Γενικός Διευθυντής Φορολογίας Υπουργείου Οικονομικών και εισηγήτής σε πλήθος εκπαιδευτικών προγραμμάτων φορολογικού δικαίου.
Γρηγόρη Μέντη, Δικηγόρος,  συγγραφέας φορολογικών εκπαιδευτικών εγχειριδίων  (http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showauthor&personsid=14983)
Στάθη Μπακάλη, Δικηγόρος, Υποψήφιος Διδάκτωρ Νομικής, σύμβουλος της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος σε θέματα φορολογίας δικηγόρων.
Μιχάλη Παλάρα, Δικηγόρος Υποψήφιος Διδάκτωρ Νομικής, μέλος του Δικηγορικού Γραφείου Χρήστου Τότση και επιστημονικός συνεργάτης του περιοδικού Λογιστής.
Κατερίνα Πέρρου, Δικηγόρος , φορολογική σύμβουλος με δημοσίευσεις σε διεθνή φορολογικά περιοδικά (http://www.kperrou-ontax.com/katerina-perrou.html)


Στην Επιτροπή συμμετέχει και ο κ. Χρήστος Κλειώσης (Νομικός Σύμβουλος του Συλλόγου), ενώ δικαίωμα παρέμβασης έχει και ο κ. Παναγιώτης Χασιώτης (Νομικός Σύμβουλος του Συλλόγου).

Όπως ανέφερε ο κ. Κλειώσης, ο οποίος έχει αναλάβει το συντονισμό της λειτουργίας της Επιτροπής, τα θέματα που θα αποτελέσουν αντικείμενο της έρευνας θα πρέπει να πληρούν δυο κριτήρια: Την μη εξάντληση του επιστημονικού αντικειμένου (να μην έχουν δηλαδή ήδη αναλυθεί διεξοδικά στο παρελθόν), και το κοινωνικό ενδιαφέρον (τα πορίσματά μας θα πρέπει να είναι χρήσιμα στους φορολογούμενους, ενδεχομένως αξιοποιήσιμα στην διαμόρφωση της νομολογίας και σε ένα μακροπρόθεσμο επίπεδο της νομοθεσίας).

Σύμφωνα με τον προγραμματισμό που τίθεται, έχουν επιλεγεί δύο βασικοί κύκλοι θεμάτων προς τους οποίους θα κινηθούν οι πρώτες έρευνες της Επιτροπής.

α) Το όριο των οικονομικών δυνάμεων ως όριο φορολογικής επιβάρυνσης (αφορά την φορολογία των νοικοκυριών)
β) Οι εκδηλώσεις της βεβαιότητας του φόρου και οι πρακτικές άμυνας του φορολογούμενου σε καθεστώς ανασφάλειας δικαίου (αφορά κυρίως την ανασφάλεια των επιχειρηματιών όσον αφορά την φορολογική νομοθεσία και τις παρενέργειες της αυθαιρεσίας των φορολογικων ελέγχων λόγω των αμφισημειών των φορολογικών διατάξεων).

Βεβαίως, γύρω από αυτά τα θέματα μπορούν να αναπτυχθούν πολλά ακόμη θέματα με με εξίσου διαφορετικές προοπτικές (διαχρονικό δίκαιο, νομολογιακες τάσεις, συγκριση με άλλες έννομες τάξεις, θεωρία φορολογικού δικαίου και πολιτικής).

Τα πορίσματα των ερευνών θα φέρουν τις υπογραφές των μελών της Επιτροπής και θα δημοσιεύονται σε επιστημονικά περιοδικά και στην ιστοσελίδα του Συλλόγου (μαζί με σχετική εκλαϊκευμένη περίληψη ).

Από την πλευρά του, το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας, καλωσορίζει την πρωτοποριακή αυτή Επιτροπή και πιστεύει ότι μέσα από το έργο της, μπορεί να συσταθεί ένας θύλακας νομικού πολιτισμού σε μια εποχή επαπειλούμενης άλωσής του.

Ευχόμαστε καλή επιτυχία στο έργο της!

ΠΗΓΗ forologoumenos.gr

ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ (3):ΠΟΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ;

"...Μέχρι σήμερα δεν έχουν ανακοινωθεί νεότερα στοιχεία για άλλους μεγαλύτερους αριθμούς νεκρών, από τούς καταλόγους πού υπάρχουν. Έτσι έχουμε τις εξής πληροφορίες:
α) Στο φυλλάδιο του Μπ. Γεωργούλα κατάλογος με νε*κρούς, σύνολο: 77. [31]
β) Στο βιβλίο του φοιτητή Λουκά Θ. Αποστολίδη, κατά*λογος με νεκρούς σύνολο: 60 και 2 αγνοούμενοι. (Ο πίνακας των νεκρών αυτών δόθηκε στο Λονδίνο από την «Κίνηση για την απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων στην Ελλάδα).[32]
γ) Στο βιβλίο του Φ. Καββαδία, κατάλογος με νεκρούς σύ*νολο: 44.[33]
δ) Το υπόμνημα του εισαγγελέα Τσεβά πού αριθμεί συνο*λικά 34 νεκρούς.[34]
Οι νεκροί πού αναφέρει ο Μπ. Γεωργούλας είναι (πηγή α'):
1. Αναγνωστόπουλος Νίκος
2. Αντάρογλου
3. Αργυρίου
4. Ασημακοπούλου
5. Βυθούλκας
6. Βρυώνης Απόστολος
7. Γερακίδης Γεώργιος
8. Γελιάλης Μ.
9. Γιαννόπουλος Γεώργ.
10. Γρέλος Γιάννης
11. Δαζαβίδης Ι.
12. Δεστήρης
13. Δημητρίου Α.
14. Δημόπουλος Αντρέας
15. Διαμαντάκη Μαρία
16. Τόρις Μαργκρέττε
17. Έγκελον Γκούλια
18. Ευαγγελινός Γιάννης
19. Ηλιόπουλος
20. Θεοδώρου Δημ.
21. Ιωαννίδης
22. Ιωάννου Καίτη
23. Κάγκος Γιάννης
24. Κάππος Γ.
25. Καράκας Μπαλσάν
26. Καραγεώργης Στέλιος
27. Καραγεωργίου Αντρ.
28. Καραμάνης Μάρκος
29. Κομνηνός Διομήδης
30. Κουμούλος Γιάννης
31. Κούμπος
32. Κοντομάρης
33. Κουτουμάρης Σπ.
34. Κανιωτάκης
35. Κόκκινος Δημ.
36. Κρητικάκη
37. Κυριακόπουλος Δημ.
38. Καρδίκας
39. Λαζαρίδης
40. Λαζαριώτης Παν.
41. Μαλικάκης
42. Μαζαράκης
43. Ματζώρος
44. Μανωλόπουλος
45. Μαρκουλής Νίκος
46. Μπεκιάρη Βασιλική
47. Μυρογιάννης Μιχάλης
48. Μέξης
49. Μικρώνης Κώστας
50. Μιχαηλίδης
51. Μπέτσας
52. Μπότης
53. Μώμος Στέλιος
54. Παντελεάκης Κυρ.
55. Παπαγεωργίου Χρ.
56. Παμέπης
57. Παπαροδόπουλος Χ.
58. Παπαδόπουλος Χαρ.
59. Πολυζωίδης Γ.
60. Παλέμος Β.
61. Σπαρτίδης Αλ.
62. Σαμούρης Γεώργιος
63. Σορμαλής
64. Σάζιος Ε.
65. Σχίζας
66. Σταυροπούλου
67. Ταϊνης
68. Τουρίλ Έκλέκ
69. Τσιγκούνης
70. Τουλούπας Δημήτριος (λοχίας πού αρνήθηκε να πυροβολήσει εναντίον των φοιτητών και σκοτώθηκε επί τόπου από ίλαρχο)
71. Φαμέλλος Βασ.
72. Φιλίνης Ιωάννης
73. Χανιωτάκης
74. Χρηστακέα Μαρία
75. Χαραλαμπίδης Νικ.
76. Χαλκιαδάκης
77. Ψαρά Ελένη 
Η β' πηγή αναφέρει τούς έξης, επιπλέον:
78. Δεσύπρης (η Περικλής), φοιτητής Πολυτεχνείου. Πέθανε από τραύματα.
79. Καίνης Ιωάννης. φοιτητής Αρχιτεκτονικής. Βρέ*θηκε νεκρός σε γιαπί.
80. Χριστόπουλος Γεώργιος, φαρμακοποιός.
Επίσης παρουσιάζει κάποιες παραλλαγές στα ονόματα (βλ. και σύγκριση με πηγή α):
Κάγκος ή Κάμπος (πηγή α' ν. 23 και 24). Ίσως το ν. 32 και 33 (πηγή α) να είναι ένα πρόσωπο.
*Μαλιμάκης (Μανιμάκης), Μανιμάνης - ίσως είναι το ν. 41 της πηγής α
Μπέστας ή Βέστας, ίσως τό ν. 51 της α' πηγής *Μπάτης ή Μπότης (ν. 52 α' πηγής)
Παντίδης ή Σπαρτίδης Αλέξ. (ν. 61 της α' πηγής)
Σαρμαλης Γεώργιος (ίσως το ν. 63 της α' πηγής)
Σταυρόπουλος (ίσως είναι τό ν. 66 της α' πηγής)
Τουρίλ Εκλέλ
Φαμέλος ή Παμέλος Βασίλειος (μή*πως είναι το ίδιο πρόσωπο με τόν. 60 της α' πηγής ; )
Χανιω*τάκης ή Καστανάκης
Χαλκιδάκη, φοιτήτρια Πολυτεχνείου (μήπως είναι το ν. 76 της α' πηγής ; )
Η γ' πηγή αναφέρει επιπλέον των δύο άλλων:
81. Βεγιάρη Β.
Τέλος, η δ' πηγή, της οποίας οι πληροφορίες είναι πιο έγκυρες, αφού διασταυρώθηκαν με πολλές άλλες, αναφέρει:
α) Επισήμως νεκροί:

1. Διομήδης Ιωάννου Κομνηνός, μαθητής, ετών 17
2. Βασίλειος Παναγιώτου Φαμέλλος, ετών 26
3. Torill Engelend, Νορβηγίδα σπουδάστρια
4. Γεώργιος Ανδρέου Σαμούρης, σπουδαστής, ετών 22
5. Αλέξανδρος Ευστρατίου Σπαρτίδης, μαθητής, ετών 16
6. Μάρκος Δημητρίου Καραμάνης, ετών 23
7. Βασίλειος Καράκας, Τούρκος υπήκοος, ετών 43
8. Δημήτριος Θεοφ. Θεοδώρας, ετών 6
9. Βασιλική Φωτίου Μπεκιάρη, ετών 17
10. Γεώργιος Αλεξάνδρου Γεριτσίδης, ετών 48, εφοριακός υπάλληλος
11. Νικόλαος Πέτρου Μαρκουλης, ετών 25
12. Στυλιανός :Αγαμ. Καραγεώργης, ετών 19, εργάτης
13. Ανδρέας Στεργίου Κούμπος, ετών 63
14. Μιχαήλ Δημητρίου Μυρογιάννης, ετών 20
15. Κυριάκος Δημητρίου Παντελεάκης, ετών 45, δικηγόρος 
β) Νεκροί πλήρως βεβαιωθέντες:

1. Σπύρος Κοντομάρης, δικηγόρος
2. Αικατερίνη Αργυρoπoύλoυ, ετών 75
3. Δημήτριος Παπαιωάννου, ετών 60, ιδιωτικός υπάλληλος
γ) Νεκροί βασίμως προκύπτοντες: 16 συνολικά, των οποίων δεν γνωρίζουμε τα ονόματα. 
Έχουμε δηλαδή ένα σύνολο 99 νεκρών. (77 νεκρών της α' πηγής, 3 της β', 1 της γ, 2 της δ' (είναι οι πλήρως βεβαιωθέντες Αργυρόπουλου και Παπαϊωάννου), 16 της δ' (είναι οι «βασίμως προκύπτοντες»). Αν όμως υποστηριχθεί, ότι οι 16 «βασίμως προκύπτοντες νεκροί», ανώνυμοι όλοι, είναι ενσωματωμένοι στον πίνακα της α' πηγής - πράγμα πού δεν είναι αποδείξιμο - περιοριζόμαστε στο νούμερο των 83 νεκρών, πού είναι καταληκτικό.

Αποψή μου είναι, ότι οι νεκροί είναι τόσοι και ίσως περισσότεροι, ενώ οι τραυματίες πρέπει να πέρασαν τις 2000 χιλιάδες, ενώ δε γνωρίζουμε πόσοι από αυτούς δέχτηκαν τις πρώτες βοήθειες σε φιλικά σπίτια και δεν έχουν καταμετρηθεί.

Η αστυνομία και ο στρατός χρησιμοποίησαν ένσφαιρα πυρά και βαρούσαν στο ψαχνό. Αυτό σημαίνει ότι διεξήχθηκε κανονική μάχη και τα θύματα ήταν πολλά. Ο μύθος ότι δήθεν ο στρατός βοήθησε και δεν πείραξε κόσμο, άλλά προστάτευσε επιπλέον φοιτητές από αστυνομικές βιαιότητες, είναι πράγματι μύθος. Τα παιδιά εκείνα του λαού, με την τίμια στολή του στρατιώτη είχαν παρασυρθεί και μεταβληθεί σε δολοφόνους. Όλα τα άλλα είναι καρυκεύματα για να μπορέσει να υπάρξει συμφιλίωση μελλοντική. Και ο Κ. Κονοφάγος στο βιβλίο του τονίζει, ότι:

«Ή Αστυνομία και ο Στρατός χτύπησαν αδίστακτα και με πυροβόλα όπλα»..

ΠΗΓΗ:http://webcache.googleusercontent.com/

Ο Heavy Metal "Βενιζέλος" στο Cosmo.gr

Ο Steve Grimmett γνωστός πλέον και ως «Βενιζέλος» του Ηeavy Metal μιλάει στο cosmo.gr για την απίθανη ομοιότητα του με τον Έλληνα πολιτικό και τον παροξυσμό που προκλήθησε στο video του κομματιού “See you in Hell”! (pics+vids)

Aπό τον Γιάννη Γεωργόπουλο

Η συναυλία των Grim Reaper σε ένα μικρό club του Σουίντον πριν από μερικούς μήνες αποδείχθηκε κομβική για την βρετανική μπάντα. Στο κομμάτι “See you in Hell” που αποτελεί ουσιαστικά σήμα κατατεθέν στη δισκογραφία του συγκροτήματος, ο τραγουδιστής Steve Grimmett έγινε άθελα του διάσημος σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Η εκπληκτική ομοιότητα του με τον Ευάγγελο Βενιζέλο είχε ως συνέπεια το video να γίνει περιζήτητο. Πλέον είναι και το πιο δημοφιλές των Heavy Metal ηρώων χάρη στην υποστήριξη των Ελλήνων που ήθελαν να δουν τον  αντιπρόεδρο της κυβέρνησης με μακριά ξανθιά περούκα!

Τι κι αν βρίσκεται στο κουρμπέτι εδώ και 32 χρόνια; O Grimmett, έπρεπε να επισκεφθεί την Ελλάδα για τρίτη φορά προκειμένου να γίνει αναγνωρίσιμος από άτομα που δεν  σχετίζονται, όχι μόνο με το NWOBHM (μουσικό κίνημα που άνθισε στην Αγγλία τη δεκαετία του ’80,  όπου οι Grim Reaper είναι περήφανοι εκπρόσωποι του) αλλά γενικότερα με τον σκληρό ήχο.

 

Ο frontman των Grim Reaper, περιόδευσε σε Κομοτηνή, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Αθήνα, ενώ επόμενος προορισμός του είναι η Λεμεσός. Η άφιξη του στην Ελλάδα συνδυάστηκε από την απίστευτη εκτόξευση της δημοτικότητας του.

Ο ίδιος αντιμετώπισε από την πρώτη στιγμή με χιούμορ τα πειράγματα των Ελλήνων σχετικά με την ομοιότητα του με τον Ευάγγελο Βενιζέλο.

Μάλιστα στη συναυλία της Αθήνας, στην παρουσίαση της μπάντας συστήθηκε ως «Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας». Η ατάκα ωστόσο που προκάλεσε άφθονο γέλιο στους παρευρισκόμενους ήταν: «Μου είπαν πως μοιάζω με τον Υπουργό Οικονομικών της Ελλάδας. Έχω όμως μεγαλύτερο πέος».

Το Cosmo.gr κατάφερε να εντοπίσει εκτός σκηνής τον Steve Grimmett, ο οποίος δέχθηκε ευγενικά να αναφερθεί στο… πολύκροτο θέμα.

«Μου ζητούν να παραχωρήσω συνεντεύξεις σε εφημερίδες της Ελλάδας για αυτό το θέμα. Έχει πάρει μεγάλη έκταση. Έχει πλάκα, δεν ξέρω αν αυτό θα ωφελήσει την μπάντα, θα περιμένουμε να δούμε. Δυστυχώς, δεν θα προλάβω να συναντήσω τον κ. Βενιζέλο γιατί πρέπει να αναχωρήσουμε αύριο, όμως είναι πολύ αστείο αυτό που έχει δημιουργηθεί».

Δείτε την αποκλειστική δήλωση του Steve Grimmett στo Cosmo.gr και απολαύστε για ακόμη μία φορά την εκπληκτική ομοιότητα του με τον Έλληνα πολιτικό!

 

Αξίζει να σημειωθεί, πως ακόμη και ξένες μουσικές ιστοσελίδες αναφέρθηκαν στο video που έκανε τον τραγουδιστή των Grim Reaper superstar στη χώρα που όπως αναφέρεται ταλανίζεται από βαθιά οικονομική κρίση.

Απολαύστε ξανά το τραγούδι που έκανε τον γύρο του διαδικτύου.

*Special thanks σε Διογένη Μπαλαμάτσια.

ΠΗΓΗ

Δεν θα μας πάρετε και τα καγιέν! (Πρέκα- Νιεχ- αθάνατε)

ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ γιατί το γέλιο ...κάνει καλό
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=e4bMZZJWF0M#!



ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ παλιότερα

Μαζί τα φάγαμε