Κάθε αγωνιζόμενος οφείλει να γνωρίζει το κόστος των επιλογών του που μπορεί να είναι ακριβό. Ο εγκλεισμός στα κολαστήρια της «δημοκρατίας» (φυλακές) είναι το τίμημα που συχνά πληρώνουν αγωνιζόμενοι άνθρωποι σε ένα πόλεμο με την εξουσία για ζωή, αξιοπρέπεια και ελευθερία. Είναι η τιμωρία που επιβάλει το κράτος για να εξοντώσει κάθε μορφής αντίσταση. Η εκδικητικότητα του κράτους συνεχίζεται και εντος των «τειχών» με συχνές μεταγωγές, πειθαρχεία, απομονώσεις ξυλοδαρμούς και νέες διώξεις..
Στις 4/12/2010 συλλαμβάνονται οι αναρχικοί Κ. Σακκας, Σ. Αντωνίου, Γ. Καραγιαννίδης και Α. Μητρούσιας και βρίσκονται ακόμα προφυλακισμένοι. Πριν ένα περίπου μήνα καλούνται από τους ανακριτές σε «απολογία» για εμπρηστικές και εκρηκτικές επιθέσεις τις οποίες έχει αναλάβει η επαναστατική οργάνωση Σ.Π.Φ. Μετά το τέλος της ανακριτικής διαδικασίας προφυλακίζονται εκ νέου οι τρεις (οι Μητρούσιας Καραγιανίδης για τέταρτη φορά) εκτός από την Αντωνίου. Η χρονική περίοδος των νέων διώξεων μόνο τυχαία δεν είναι. Οι δικαστικές αρχές με τον φόβο της παρέλευσης του 18μηνου (μέγιστο όριο προφυλάκισης) τους εμπλέκουν σε μια οργάνωση που εξ αρχής είχαν αρνηθεί οποιαδήποτε σχέση. Οι νέες κατηγορίες που τους αποδίδονται όπως και η εμπλοκή των Μητρούσια και Καραγιαννίδη στην υπόθεση με τα δέματα βόμβες βασίζονται σε κατασκευασμένα στοιχεία και ψευδομαρτυρίες χωρίς ενδείξεις η αποδείξεις. Οι σύντροφοι διαμαρτυρόμενοι στις άδικες ποινικές διώξεις ξεκίνησαν απεργία πείνας από 6/4 και η Σ. Αντωνίου από 11/4 προχώρησε σε αποχή συσσιτίου. Τα αιτήματα τους είναι η άμεση αποφυλάκιση της Στέλλας Αντωνίου που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας και η άρση των εκδικητικών προφυλακίσεων.
Σε απεργία πείνας προχώρησαν και τα φυλακισμένα μέλη της επαναστατικής οργάνωσης Σ.Π.Φ. Γ. Τσακαλος, Χ. Τσακαλος,Π. Αργύρου από 8/4 και από 17/4 οι Χ. Χατζημηχαλακης, Δ. Μπονανο και Γ. Πολύδωρος απαιτώντας την οριστική μεταγωγή στης φυλακές κορυδαλλού των Π. Αργύρου και Γ. Τσακαλου και να σταματήσουν οι εκδικητικές μεταγωγές. Τα μέλη της οργάνωσης μετά τις συλλήψεις τους διασπάστηκαν σε διάφορες φυλακές της χώρας και χρήζουν «ιδιαίτερης μεταχείρισης». Οι μεταγωγές θεαματικού χαρακτήρα που θα ζήλευε ακόμα και το Hollywood και η ρήξη με τους δεσμοφύλακες είναι σύνηθες φαινόμενο. Όποια προσπάθεια γίνετε ώστε να τσακιστεί η αξιοπρέπεια τους πάει χαμένη. Οι Γ. Τσακαλος και . Π. Αργύρου όταν αρνήθηκαν την εξευτελιστική διαδικασία του ξεγυμνωματος στις φυλακές Δομοκού συνεπλάκησαν με τους θρασύδειλους ανθρωποφυλακες που ήταν πολυάριθμοι και κατάφεραν τελικά μετά από πολλές προσπάθειες να τους σκίσουν τα ρούχα. Ας γίνει σαφές λοιπόν ότι ο πόλεμος δε σταματάει εντος των «τειχών», απλά συνεχίζεται με άλλα όπλα. Η απεργία πείνας είναι το έσχατο μέσο αγώνα για την απαίτηση των αιτημάτων τους. Σε αυτή την μάχη το στοίχημα είναι η ζωή τους. Ο αγώνας συνεχίζεται με ψηλά το κεφάλι..
Το καθεστώς της αιχμαλωσίας δεν κατάφερε να περιορίσει και την ελεύθερη σκέψη. Η φυλακή είναι απλά μια στάση.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ-ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ
Υ.Γ. Όσο για τους άνανδρους δεσμοφύλακες της Δομοκού ας έχουν υο νου τους μη μας βρουν μπροστά τους, γιατί η εξουσία τους σταματά εντος των «τειχών».
Υ.Γ.2 Στις 17/4 ξεκίνησαν μαζική απεργία πείνας 1200 και πλέον παλαιστίνιοι κρατούμενοι στις ισραηλινές φυλακές μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματα τους. Η απεργία έχει πάρει το χαρακτηριστικό "απεργία πείνας για την αξιοπρέπεια"
ΠΗΓΗ
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1394010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου